سلام پس شما کجاید من دیگه خسته شدم داره خوابم میبره/

بیاید دیگه عضو شید           

وبلاگ جوانان دهگلان////////

                                                                        
dehgolan.rozblog.com   

سلام دوستای گلم  ما هم وطنان منتظر شماهستیم زود تربیاید.

dehgolan1.rozblog.com

dehgolan.rozblog.com

 بیاید دیگه منتظر چی هستی هر دو آدرس رو سرچ کن/عضویت یادت نره عزیزم نظر شما موفقیت ماست...

لینک دانلود

 http://rozup.ir/up/dehgolan1/روزه.pdf

مهمترین حس باطنی روى عقل و خرد نیز مهمترین حس باطنى انسان و یا به تعبیر دیگر حكمران وجود بشر است.
جالب اینكه " افئدة" جمع " فؤاد" به معنى قلب است ، ولى مفهومى ظریفتر از آن نیز دارد . این كلمه معمولاً در جایى گفته مى‏شود كه " افروختگى" و " پختگى" در آن باشد !
به این ترتیب خداوند در این آیه ، مهمترین ابزار شناخت را در" ظاهر" و" باطن" وجود انسان بیان كرده است ، چرا كه علوم انسانى یا از طریق " تجربه" بدست مى‏آید و ابزار آن ، چشم و گوش است ، یا از طریق" تحلیلها و استدلالهاى عقلى" و وسیله آن ، عقل و خرد است كه در قرآن از آن به " افئده" تعبیر شده ، حتى درك هایى كه از طریق وحى یا اشراق و شهود بر قلب انسان صورت مى‏گیرد ، باز بوسیله همین" افئده" مى‏باشند .
اگر این ابزار شناخت از آدمى گرفته شود ، ارزش وجودى او تا سر حد یك مشت سنگ و خاك سقوط مى‏كند ، و به همین دلیل در پایان آیه مورد بحث ، انسانها را به مسأله شكرگزارى این نعمتهاى بزرگ توجه مى‏دهد و مى‏گوید : « كمتر شكر او را بجا مى‏آورید »، اشاره به اینكه هر قدر شكر این نعمتهاى بزرگ را بجا آورید ، باز هم كم است !

 نتیجه گیری :
گرچه در آیات مختلف قرآن گاه سخن از آفرینش انسان از " گل" است (مانند آیات فوق) و مانند آنچه در داستان آدم و ابلیس در سوره اسراء آیه 61 آمده است : « فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِیسَ قالَ أَ أَسْجُدُ لِمَنْ خَلَقْتَ طِیناً : همه فرشتگان براى آدم سجده كردند جز ابلیس ، گفت : آیا من براى موجودى سجده كنم كه از گل آفریده شده است؟» (سوره اسراء آیه 61).
و گاه سخن از آفرینش از" آب" به میان می آید ، مانند : « وَ جَعَلْنا مِنَ الْماءِ كُلَّ شَیْ‏ءٍ حَیٍّ » (انبیاء- 30).
ولى پیدا است كه همه اینها به یك مطلب باز مى‏گردد ، حتى در آنجا كه سخن از آفرینش آدم از" تراب" (خاك) است ، مانند ؛ « إِنَّ مَثَلَ عِیسى‏ عِنْدَ اللَّهِ كَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُرابٍ‏ » (آل عمران- 59) زیرا منظور ، خاك آمیخته به آب یعنى گل می باشد

ای انسان ! به رشد و تکاملت نگاهی کن !" سواه " از ماده " تسویه " به معنى تكمیل كردن است ، و این اشاره به مجموع مراحلى است كه انسان از هنگامى كه به صورت نطفه است تا مرحله‏اى كه تمام اعضاى بدن او آشكار مى‏گردد طى مى‏كند و همچنین مراحلى را كه آدم بعد از آفرینش از خاك تا به هنگام نفخ روح پیمود .تعبیر به" نفخ" (دمیدن) كنایه‏اى است براى حلول روح در بدن آدمى ، گویى تشبیه به هوا و تنفس شده است ، هر چند نه این است و نه آن.و اگر گفته شود نطفه انسان از آغاز كه در رحم قرار مى‏گیرد و قبل از آن ، یك موجود زنده است ، بنا بر این نفخ روح چه معنى دارد؟در پاسخ مى‏گوئیم : در آغاز كه نطفه منعقد مى‏شود تنها داراى یك نوع " حیات نباتى" است، یعنى فقط تغذیه و رشد و نمو دارد ، ولى از حس و حركت كه نشانه " حیات حیوانى" است و همچنین قوه ادراكات كه نشانه " حیات انسانى" است ، در آن خبرى نیست.اما تكامل نطفه در رحم به مرحله‏اى مى‏رسد كه شروع به حركت مى‏كند و تدریجاً قواى دیگر انسانى در آن زنده مى‏شود ، و این همان مرحله‏اى است كه قرآن از آن تعبیر به نفخ روح مى‏كند .اضافه " روح" به " خدا" به اصطلاح" اضافه تشریفى" است، یعنى‏ یك روح گرانقدر و پر شرافت كه سزاوار است روح خدا نامیده شود در انسان دمیده شد ، و بیانگر این واقعیت است كه انسان گر چه از نظر " بعد مادى"  از " خاك تیره" و یا " آب بى مقدارى" است ، ولى از نظر" بعد معنوى و روحانى" حامل " روح الهى" می باشد .یك سوى وجود او به خاك منتهى مى‏شود، و سوى دیگرش به عرش پروردگار و به خاطر داشتن همین دو بعد ، قوس صعودى و نزولى و تكامل و انحطاط او فوق العاده وسیع است .قرآن در آخرین مرحله كه پنجمین مرحله آفرینش انسان محسوب مى‏شود ، اشاره به نعمتهاى گوش و چشم و قلب كرده است ، البته منظور در اینجا خلقت این اعضاء نیست چرا كه این خلقت قبل از نفخ روح صورت مى‏گیرد ، بلكه منظور حس شنوایى و بینایى و درك و خرد است .

خلقت انسان با موهبتی عظیم!
نظیر این سخن همان است كه در آیه 50 سوره طه از قول موسى و هارون مى‏خوانیم : « رَبُّنَا الَّذِی أَعْطى‏ كُلَّ شَیْ‏ءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدى؛ پروردگار ما همان كس است كه به هر موجودى آنچه را لازمه آفرینش او بود داد ، و سپس او را در تمام مراحل وجود رهبرى كرد .»
قرآن سپس با ذكر این مقدمه " آفاقى" وارد بحث " انفسى" مى‏شود و همانگونه كه در بحث آیات آفاقى از چند شاخه توحید سخن گفت در اینجا از چند موهبت بزرگ در مورد انسانها سخن مى‏گوید.
نخست مى‏فرماید : «  خداوند آغاز آفرینش انسان را از گل قرار داد ؛ وَ بَدَأَ خَلْقَ الْإِنْسانِ مِنْ طِینٍ . »
تا هم عظمت و قدرت خود را نشان دهد كه آن چنان مخلوق برجسته‏اى را از چنین موجود ساده و كم ارزشى آفریده و آن " دل‏آویز" نقش را از " ماء و طینى"  خلق كرده ، و هم به این انسان هشدار دهد كه تو از كجا آمده‏اى و به كجا خواهى رفت .
پیدا است این آیه سخن از آفرینش" آدم" مى‏گوید ، نه همه انسانها ، چرا كه ادامه نسل او در آیه بعد مطرح است ، ولى ظاهر تعبیر آیه این است كه میان" آدم" و " گل" انواع دیگرى- آن هم انواعى بى شمار- از موجودات زنده فاصله نبوده ، بلكه آفرینش انسان بدون واسطه از گل صورت گرفته است .
این معنى با توجه به آیه 59 سوره آل عمران روشن تر مى‏شود ، آنجا كه مى‏فرماید : « إِنَّ مَثَلَ عِیسى‏ عِنْدَ اللَّهِ كَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُرابٍ : آفرینش عیسى بدون وجود پدر ، چیز عجیبى نیست همانند آفرینش آدم است كه او را از خاك آفرید .»
و در سوره حجر آیه 26 مى‏فرماید : « وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ مِنْ صَلْصالٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ ؛ ما انسان را از گل خشكیده كه از گل بد بوى آفریده شده بود ، گرفتیم .»
از مجموع آیات چنین استفاده مى‏شود كه آفرینش آدم به صورت یك خلقت مستقل ، از خاك و گل به وجود آمده است .
آیه بعد به آفرینش نسل انسان و چگونگى تولد فرزندان آدم در مراحل بعد اشاره كرده و مى‏گوید :« سپس خداوند نسل او را از عصاره‏اى از آب ناچیز و بى قدر قرار داد ؛ ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِنْ سُلالَةٍ مِنْ ماءٍ مَهِینٍ .»
" سلاله" در اصل به معنى عصاره و فشرده خالص هر چیز است و منظور از آن در اینجا ، نطفه آدمى است كه در حقیقت عصاره كل وجود او مى‏باشد ، و مبدء حیات و منشأ تولد فرزند و ادامه نسل است .
این آب كه ظاهراً آبى است بى ارزش و بى مقدار از نظر ساختمان و سلولهاى حیاتى شناور در آن، و همچنین تركیب مخصوص مایعى كه سلولها در آن شناورند بسیار ظریف و فوق العاده دقیق و پیچیده است و از نشانه‏هاى عظمت پروردگار و علم و قدرت او محسوب مى‏شود و كلمه" مهین" كه به معنى ضعیف و حقیر و ناچیز است ، اشاره به وضع ظاهرى آن مى‏باشد و گر نه از اسرار آمیزترین موجودات است .
آیه بعد اشاره دارد به مراحل پیچیده تكامل انسان در عالم رحم ، و همچنین مراحلى كه آدم به هنگام آفرینش از خاك طى نمود ، مى‏فرماید : « سپس اندام انسان را موزون ساخت ؛ ثُمَّ سَوَّاهُ .»
« و از روح خویش در او دمید ! ؛ وَ نَفَخَ فِیهِ مِنْ رُوحِهِ .»
« و براى شما گوش و چشمان و دلها قرار داد ؛ وَ جَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصارَ وَ الْأَفْئِدَةَ »
« اما كمتر شكر نعمتهاى او را بجا مى‏آورید ؛ قَلِیلًا ما تَشْكُرُونَ .»
در آیه 50 سوره طه از قول موسى و هارون مى‏خوانیم : « رَبُّنَا الَّذِی أَعْطى‏ كُلَّ شَیْ‏ءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدى؛ پروردگار ما همان كس است كه به هر موجودى آنچه را لازمه آفرینش او بود داد ، و سپس او را در تمام مراحل وجود رهبرى كرد»

خلقت انسان  از جمله خلقت هایی است که آدمی را بسیار متعجّب کرده و او را در تفکر و تعمّق هر چه بیشتر پیرامون خلقت خود ،  هدایت می سازد .
یکی از سوری که در قرآن از چگونگی خلقت این موجود پیچیده سخن به میان آورده است ، سوره سجده می باشد .
________________________________________
« ذلِكَ عالِمُ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ (سجده6) الَّذِی أَحْسَنَ كُلَّ شَیْ‏ءٍ خَلَقَهُ وَ بَدَأَ خَلْقَ الْإِنْسانِ مِنْ طِینٍ (سجده7) ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِنْ سُلالَةٍ مِنْ ماءٍ مَهِینٍ (سجده8) ثُمَّ سَوَّاهُ وَ نَفَخَ فِیهِ مِنْ رُوحِهِ وَ جَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصارَ وَ الْأَفْئِدَةَ قَلِیلاً ما تَشْكُرُونَ (سجده9) ؛
6- او خداوندى است كه از پنهان و آشكار با خبر است ، و شكست ناپذیر و مهربان است .
7- او همان كسى است كه هر چه را آفرید نیكو آفرید ، و آغاز آفرینش انسان را از گل قرار داد.
8- سپس نسل او را از عصاره‏اى از آب ناچیز و بى قدر خلق كرد .
9- بعد اندام او را موزون ساخت و از روح خویش در وى دمید و براى شما گوشها و چشمها و دلها قرار داد، اما كمتر شكر نعمتهاى او را بجاى مى‏آورید ! »
 
مراحل شگفت‏انگیز آفرینش انسان‏
آیات مورد بحث نخست ، اشاره و تأكیدى است بر بحث هاى توحیدى كه در چهار مرحله خلاصه مى‏شد (توحید خالقیت ، حاكمیت ، ولایت و ربوبیت) .
 مى‏فرماید :" كسى كه با این صفات گفته شد ، او است خداوندى كه از نهان و آشكار با خبر است و شكست ناپذیر و مهربان است ؛ (ذلِكَ عالِمُ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ) .
بدیهى است كسى كه مى‏خواهد تدبیر امور آسمان و زمین كند ، و حاكم بر آنها باشد ، و عهده‏دار مقام ولایت و شفاعت و خلاقیت باشد ، باید از همه چیز، از پنهان و آشكار آگاه باشد كه بدون آگاهى و علم گسترده هیچ یك از این امور امكان پذیر نیست .
در عین حال چنین كسى باید " عزیز" ، (قدرتمند و شكست ناپذیر) باشد تا بتواند از پس انجام این كارهاى مهم برآید ، البته  عزت و قدرتى توأم با رحیمیت و لطف ، نه توأم با خشونت !
 آیه بعد اشاره‏اى به نظام احسن آفرینش به طور عموم ، و سرآغازى براى بیان خلقت انسان و مراحل تكامل او به طور خصوص می باشد ، آنجا که مى‏فرماید : " او همان كسى است كه هر چه را آفرید، نیكو آفرید ؛ (الَّذِی أَحْسَنَ كُلَّ شَیْ‏ءٍ خَلَقَهُ) ."و به هر چیز آنچه نیاز داشت ، داد  و به تعبیر دیگر بناى كاخ عظیم خلقت را بر" نظام احسن" یعنى بر چنان نظمى استوار كرد كه از آن كاملتر تصور نمى‏شد .
در میان همه موجودات پیوند و هماهنگى آفرید ، و به هر كدام آنچه را با زبانحال مى‏خواستند عطا فرمود .
اگر به وجود یك انسان نگاه كنیم و هر یك از دستگاههاى بدن او را در نظر بگیریم مى‏بینیم از نظر ساختمان، حجم، وضع سلولها، طرز كار آنها، درست آن گونه آفریده شده است كه بتواند وظیفه خود را به نحو احسن انجام دهد ، و در عین حال آن چنان ارتباط در میان اعضاء قرار داده كه همه بدون استثناء روى یكدیگر تأثیر  داشته ، و از یكدیگر متأثّر مى‏شوند.                       
و درست همین معنى در جهان بزرگ با مخلوقات بسیار متنوع ، مخصوصاً در جهان موجودات زنده با آن سازمانهاى بسیار متفاوت ، حاكم است .
خلاصه آنکه :
دهنده‏اى كه به گل نكهت و به گل جان داد
 
به هر كه آنچه سزا دید حكمتش آن داد!
آرى او است كه انواع عطرهاى دل‏انگیز را به گلهاى گوناگون مى‏بخشد و او است كه به خاك و گل روح و جان مى‏دهد و از آن انسانى آزاده و با هوش مى‏سازد و نیز از همین خاك تیره گاه انواع گلها ، گاه انسان ، و گاه انواع موجودات دیگر مى‏آفریند ، و حتى خود خاك نیز در حد خود ، آنچه را باید داشته باشد دارا است .
بدیهى است كسى كه مى‏خواهد تدبیر امور آسمان و زمین كند ، و حاكم بر آنها باشد ، و عهده‏دار مقام ولایت و شفاعت و خلاقیت باشد ، باید از همه چیز، از پنهان و آشكار آگاه باشد كه بدون آگاهى و علم گسترده هیچ یك از این امور امكان پذیر نیست. در عین حال چنین كسى باید " عزیز" ، (قدرتمند و شكست ناپذیر) باشد تا بتواند از پس انجام این كارهاى مهم برآید ، البته  عزت و قدرتى توأم با رحیمیت و لطف ، نه توأم با خشونت

ذکر و یاد خدا ممکن است به دل یا به زبان باشد، و بهتر است که یاد خدا به دل و زبان هردو باشد، اگر بخواهد بر یکی از آن دو اکتفا نماید ذکری که به قلب باشد از ذکری که به زبان باشد و دل با آن نباشد بهتر است. و هیچگاه نباید ذکر به قلب و لسان را باهم به خاطر این که ممکن است گمان ریا به او ببرند از دست بدهد، برای این که اگر کسی این راه را بر خود بگشاید که هرچه گمان ریا در آن برود از دست بدهد خیر عظیم را از دست می‌دهد، و هیچگاه طریق صالحان چنین نیست.

سنتهاي نوشيدن
1-    گفتن نام خدا.
2-    با دست راست نوشيدن، بدليل حديث: «اي پسرک، نام خدا را بگير، و با دست راستت بخور ...».
3-    نفس کشيدن در بيرون (از ظرف آب) هنگام آب خوردن (يعني اينکه سه مرتبه نفس بکشد و به يک نفس آب ننوشد). پيامبر -صلى الله عليه وسلم- 3 بار هنگام نوشيدن نفس مي‌کشيد.
4-    حالت نشسته نوشيدن: «هرگز يکي از شما ايستاده ننوشد». (رواه مسلم).
5-    گفتن: «الْحَمْدُ ِللهِ» بعد از نوشيدن: (همانا خداوند از بنده‌‌اش خوشنود مي‌گردد هنگامي که غذاي را بخورد سپس ستايش او را بجا آورد و نوشيدني را بنوشد سپس ستايش او را بجا آورد». (رواه مسلم).
و مجموع اين سنتها از 20 سنت کمتر نيست، اگر شخص مسلمان بر انجام دادن آنها بکوشد، و اين سنتها شامل نوشيدنيهاي گرم و سرد مي‌باشد، از آن جاي که برخي مردم هنگام بعضي از نوشيدنيها از اين سنتها غافل مي‌شوند، شايسته بود که اين نکته را يادآوري نمايم.

سنتهاي غذا خوردن
سنتهاي قبل از غذا و هنگام صرف غذا:
1-    گفتن نام خدا.
2-    با دست راست خوردن.
3-    از جلوی خود خوردن.
اين سنتها همه يکجا در يک حديث جمع شده است: «اي پسر، نام خدا را بگير و با دست راست بخور، و از جلو خودت بخور». (رواه مسلم).
4-    پاک نمودن لقمه و خوردن آن اگر که از دست بيفتد بدليل حديث: «هر گاه لقمه‌ي يکي از شما افتاد، اگر چيزي به آن چسبيده پاک کند، سپس آن را بخورد». (رواه مسلم).
5-    با سه انگشت غذا خوردن: «حضرت رسول الله -صلى الله عليه وسلم- با سه انگشت غذا مي‌خوردند». (رواه مسلم).
معمولاً پيامبر -صلى الله عليه وسلم- چنين غذا مي‌خوردند، و اين کار افضل و بهترين است مگر اينکه نياز و ضرورتي وجود داشته باشد.
کيفيت نشستن: زانو بزند و بر کف پاهايش بنشيند، يا اينکه پاي راست را ايستاده نگه دارد و بر پاي چپش بنشيند.
اين کيفيت که ذکر شد مستحب مي‌باشد. چنانکه حافظ ابن حجر در کتاب فتح الباري ذکر نموده است.
سنتهاي بعد از غذا
1-    ليسيدن کاسه و انگشتان.
چونکه پيامبر -صلى الله عليه وسلم- به ليسيدن انگشتان و کاسه امر نموده، و فرموده: «زيرا که شما نمي‌دانيد در کدام قسمت از غذا برکت است». (رواه مسلم).
2-    ستايش خداوند بعد از غذا خوردن.
«همانا خداوند از بنده‌اش خوشنود مي‌گردد هنگامي که غذاي را بخورد سپس ستايش او را بجاي آورد». (رواه مسلم).
دعاي پيامبر -صلى الله عليه وسلم- چنين بود: «الْحَمْدُ ِللهِ الَّذِيْ أَطْعَمَنِيْ هَذَا وَرَزَقَنِيْهِ، مِنْ غَيْرِ حَوْلٍ مِنِّيْ وَلاَ قُوَّةٍ». (ستايش از آن خدائيست که اين غذا را به من داد، و بدون توانائي و قدرتي از من آن را روزيم نمود).
فايده و نتيجه اين دعا:
«گناهان گذشته‌اش بخشيده مي‌شود». (رواه ابوداود والترمذي وابن ماجه، وحسنه الحافظ والألباني).
اگر فرد مسلمان بر انجام دادن اين سنتها کوشا باشد چيزي در حدود 15 سنت مي‌باشد، و اين در صورتي که سه وعده غذا بخورد چنانکه معمول مي باشد، و گاهي نيز بر اين سنتها افزوده مي‌گردد اگر که بيش از سه وعده غذا بخورد.

سنتهاي ملاقات با مردم
1- سلام
از رسول الله -صلى الله عليه وسلم- سؤال شد: کدام اسلام خوب است؟ فرمود: غذا بدهي، و بر هر کسي که مي‌شناسي و نمي‌شناسي سلام بکني». (رواه البخاري ومسلم).
مردي بر پيامبر -صلى الله عليه وسلم- وارد شد آنگاه عرض کرد: السلام عليکم. رسول خدا جوابش را داد، آن مرد نشست، حضرت -صلى الله عليه وسلم- فرمود: «ده تا» سپس شخصي ديگري آمد و گفت: السلام عليکم ورحمة الله. رسول خدا جوابش را داد، آن مرد نشست حضرت -صلى الله عليه وسلم- فرمود: «بيست تا» سپس شخص ديگري آمد و گفت: السلام عليکم ورحمة الله وبرکاته، پيامبر جوابش را داد، آنمرد نشست، پيامبر -صلى الله عليه وسلم- فرمود: «سي تا». (رواه أبوداود وحسنه الترمذي).
بنگر اي مسلمان، آنکسي که سلام را بطور کامل نمي‌گويد چقدر اجر پاداش را از دست داده است، پس اگر تکميل کند 30 نيکي بدست مي‌آورد و هر نيکي با کمترين تقدير به ده نيکي تبديل مي‌گردد پس مجموع نيکيهاي سلام 300 نيکي، و گاهي بيشتر نيز مي‌باشد، لذا اي برادر عزيزم زبان خود را به تکميل کردن لفظ سلام تا «برکاته» عادت بده تا اين پاداش بزرگ را بدست آوري.
شخص مسلمان در شبانه‌روز بارها و بارها سلام مي کند. مثلاً هنگام ورود به مسجد به حاضرين در مسجد سلام مي‌کند، هنگام بيرون شدن از مسجد، هنگام ورود به منزل، هنگام خروج از منزل ... اي برادر، هرگز فراموش نکن که سنت چنين است که شخص وقتي مي‌خواهد از کسي جدا شود بايد سلام بکند، بدليل حديث: «هر گاه يکي از شما به مجلسي وارد شد بايد سلام بکند، و هر گاه خواست از آنها جدا شود نيز سلام بکند، زيرا که سلام اولي سزاوارتر از دومي نيست». (رواه أبوداود والترمذي).
اگر مسلمان بر سلام‌کردن محافظت کند و در هر ورود و خروج از مسجد و خانه، و محل کار و در راه و هنگام مکالمات تلفني، و ... در شبانه‌روز بيش از 20 بار مي شود و شايد هم بيشتر باشد.
2- لبخندزدن
بدرستي که پيامبر اکرم -صلى الله عليه وسلم- فرمود: «هرگز چيزي از (کارهاي) خوب و نيک را کوچک نشمار، اگر که برادر (مسلمانت) را با لبخند ملاقات کني». (رواه مسلم).
3- مصافحه کردن
حضرت رسول الله -صلى الله عليه وسلم- فرموده است: «هنگامي که دو مسلمان با همديگر ملاقات مي‌کنند پس دست همديگر را مي‌گيرند و مصافحه مي‌کنند، پيش از اينکه از يکديگر جدا شوند گناهانشان آمرزيده مي‌شود». (رواه أبوداود والترمذي وابن ماجه).
امام نووي مي‌فرمايد: بدانکه اينگونه سلام و مصافحه هنگام هر ديدار مستحب مي‌باشد.
پس اي برادر مسلمان، بکوش که هنگامي که به کسي سلام مي‌کني با چهره‌اي باز وخندان با او ملاقات کني و دست او را بگيري و با وي مصافحه نمائي، تا اينکه يک وقت به سه سنت عمل کرده باشي.
4- گفتار نيکو (کلمه طيبه)
خداوند بزرگ مي‌فرمايد:
﴿وَقُلْ لِعِبَادِي يَقُولُوا الَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِنَّ الشَّيْطَانَ يَنْزَغُ بَيْنَهُمْ إِنَّ الشَّيْطَانَ كَانَ لِلْإِنْسَانِ عَدُوّاً مُبِيناً﴾ (الإسراء: 53).
ترجمه: به بندگانم بگو: سخنی را بگويند که بهترين باشد. همانا شيطان ميان شان دشمنی و آشوب می افگند زيرا که شيطان دشمن آشکار انسان است.
و رسول اکرم -صلى الله عليه وسلم- فرمود: «گفتار خوب و نيک گفتن صدقه است». (رواه البخاري و مسلم).
گفتار نيکو: شامل ذکر و دعا و سلام ومدح و ستايش و ادب بزرگواري در اخلاق و کردار مي‌باشد.
گفتار خوب و پسنديده: مانند جادو در انسان اثر مي‌گذارد و خاطر او را آسوده مي‌گرداند و آرامش به دل او وارد مي‌کند.
گفتار نيکو و پسنديده: بيانگر آن نور و هدايتي است که در قلب مؤمن وجود دارد.
پس اي برادر بزرگوار، هيچ فکر کرده‌اي که از صبح تا شب با سخن نيکو و پسنديده زندگي خود را آباد کني، زيرا که همسرت، فرزندت، همسايگان و دوستانت، و خدمتگزارانت وکساني که با آنها سر و کار داري همه نيازمند سخن و گفتار نيک و پسنديده‌ات هستند.
 

- «اللَّهُمَّ أَنْتَ رَبِّيْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، خَلَقْتَنِيْ وَأَنَا عَبْدُكَ، وَأَنَا عَلَى عَهْدِكَ وَوَعْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ، أَعُوْذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا صَنَعْتُ، أَبُوْءُ لَكَ بِنِعْمَتِكَ عَلَيَّ، وَأَبُوْءُ بِذَنْبِيْ فَاغْفِرْ لِيْ فَإِنَّهُ لاَ يَغْفِرُ الذُّنُوْبَ إِلاَّ أَنْتَ». (رواه البخاري).
ترجمه: (الهى! تو پروردگار من هستى، بجز تو معبود ديگرى نيست، تو مرا آفريدى، و من بنده‏ى تو هستم، و بر پيمان و عده‏ام با تو بر حسب استطاعت خود، پايبند هستم، و از شر آنچه كه انجام داده‏ام به تو پناه مىبرم، به نعمتى كه به من عطا فرموده‏اى، اعتراف می‌كنم، و به گناهم اقرار مىنمايم، پس مرا ببخشاى، چرا كه بجز تو كسى گناهان را نمىبخشايد).
فايده آن: کسي که با اعتقاد جازم در وقت شب بگويد پس در همان شب بميرد به بهشت وارد مي‌شود، وهمچنين هنگام صبح.

سنتهايي که در صبح و شام گفته مي‌شود
1- آيت الکرسي ﴿اللّهُ لاَ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ﴾.
فايده آن: «کسي که در هنگام صبح بخواند، تا شب از شر جن در امان است و کسي که در هنگام شب بخواند تا صبح از شر جن در امان مي‌ماند». (رواه النسائي وصححه الألباني).
2- معوذات:
﴿قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ﴾.
و
﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ﴾.
و
﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ﴾.
رواه أبو داود و الترمذي.
فايده آن: «کسي سه مرتبه هنگام صبح و سه مرتبه هنگام شب بگويد، از شر همه چيز کفايت مي‌شود».
3- (أَصْبَحْنَا وَأَصْبَحَ الْمُلْكُ ِللهِ وَالْحَمْدُ ِللهِ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ، رَبِّ أَسْأَلُكَ خَيْرَ مَا فِيْ هَذَا الْيَوْمِ وَخَيْرَ مَا بَعْدَهُ، وَأَعُوْذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا فِيْ هَذَا الْيَوْمِ وَشَرِّ مَا بَعْدَهُ، رَبِّ أَعُوْذُ بِكَ مِنَ الْكَسَلِ، وَسُوْءِ الْكِبَرِ، رَبِّ أَعُوْذُ بِكَ مِنْ عَذَابٍ فِي النَّارِ وَعَذَابٍ فِي الْقَبْرِ». (رواه مسلم). و در هنگام شب بجاي «أَصْبَحْنَا» بگويد: «أَمْسَيْنَا» و بجاي «هذا اليوم» بگويد: «هذه الليلة».
ترجمه: (ما و تمام جهانيان، شب را براى خدا به صبح رسانيديم، و حمد از آن خداست، هيچ معبودى، بجز الله كه يكتاست و شريكى ندارد وجود ندارد. پادشاهى و حمد فقط از آن اوست و او بر هر چيز قادر است. الهى! من خير آنچه در اين روز است و خير آنچه بعد از آن است را از از تو مىطلبم، و از شرّ آنچه كه در اين روز و ما بعد آن، وجود دارد، به تو پناه مىبرم. الهى! من از تنبلى و بده‏ىهاى پيرى به تو پناه مىبرم، بار الها! من از عذاب آتش و قبر به تو پناه مى برم).
4- «اللَّهُمَّ بِكَ أَصْبَحْنَا، وَبِكَ أَمْسَيْنَا، وَبِكَ نَحْيَا، وَبِكَ نَمُوْتُ وَإِلَيْكَ النُّشُوْرُ». (رواه الترمذي). و هنگام شب بگويد: «اللَّهُمَّ بِكَ أَمْسَيْنَا، وَبِكَ أَصْبَحْنَا، وَبِكَ نَحْيَا، وَبِكَ نَمُوْتُ وَإِلَيْكَ الْمَصِيْرُ».
ترجمه: (بار الها! با لطف تو صبح كرديم، و با عنايت تو به شب رسيديم، و به خواست تو زنده ‏ايم، و به خواست تو مىميريم، و رستاخيز ما بسوى تو است).
5- «اللَّهُمَّ أَنْتَ رَبِّيْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، خَلَقْتَنِيْ وَأَنَا عَبْدُكَ، وَأَنَا عَلَى عَهْدِكَ وَوَعْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ، أَعُوْذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا صَنَعْتُ، أَبُوْءُ لَكَ بِنِعْمَتِكَ عَلَيَّ، وَأَبُوْءُ بِذَنْبِيْ فَاغْفِرْ لِيْ فَإِنَّهُ لاَ يَغْفِرُ الذُّنُوْبَ إِلاَّ أَنْتَ». (رواه البخاري).
ترجمه: (الهى! تو پروردگار من هستى، بجز تو معبود ديگرى نيست، تو مرا آفريدى، و من بنده‏ى تو هستم، و بر پيمان و عده‏ام با تو بر حسب استطاعت خود، پايبند هستم، و از شر آنچه كه انجام داده‏ام به تو پناه مىبرم، به نعمتى كه به من عطا فرموده‏اى، اعتراف می‌كنم، و به گناهم اقرار مىنمايم، پس مرا ببخشاى، چرا كه بجز تو كسى گناهان را نمىبخشايد).
فايده آن: کسي که با اعتقاد جازم در وقت شب بگويد پس در همان شب بميرد به بهشت وارد مي‌شود، وهمچنين هنگام صبح.
7- «اللَّهُمَّ إِنِّيْ أََصْبَحْتُ أُشْهِدُكَ وَأُشْهِدُ حَمَلَةَ عَرْشِكَ، وَمَلاَئِكَتَكَ وَجَمِيْعَ خَلْقِكَ، أَنَّكَ أَنْتَ اللهُ لاَ إِلَهَ ِلاَّ أَنْتَ وَحْدَكَ لاَ شَرِيْكَ لَكَ وَأَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُكَ وَرَسُوْلِكَ». (چهار بار). هنگام شب بگويد: «اللَّهُمَّ إِنِّيْ أََمْسَيْتُ».
ترجمه: (الهى! من در اين صبح گاه، تو را و حاملان عرش و تمام فرشتگانت و كليّه مخلوقات تو را گواه می‌گيرم بر اين كه تو الله هستى، بجز تو معبود ديگرى «بحق» وجود ندارد، تو يگانه‏اى و شريكى ندارى، و محمد –صلى الله عليه وسلم- بنده و فرستاده‏ ى تو است).
فايده آن: کسي که در هنگام نماز صبح و يا شب چهار مرتبه بگويد خداوند او را از آتش آزاد مي‌سازد.
8- «اللَّهُمَّ مَا أَصْبَحَ بِيْ مِنْ نِعْمَةٍ أَوْ بِأَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ فَمِنْكَ وَحْدَكَ لاَ شَرِيْكَ لَكَ، فَلَكَ الْحَمْدُ وَلَكَ الشُّكْرُ». رواه أبوداود والنسائي في عمل اليوم والليلة.
ترجمه: (الهى! هر نعمتى كه در اين صبح، شامل حال من يا يكى از مخلوقات شده، از طرف تو بوده است، تو شريكى ندارى، پس ستايش و شكر از آنِ تو است).
فايده آن: «کسي که در هنگام صبح بگويد شکر همان روزش را ادا کرده است، و کسي که در هنگام شب بگويد شکر همان شبش را ادا نموده است.
9- «اللَّهُمَّ عَافِنِيْ فَيْ بَدَنِيْ، اللَّهُمَّ عَافِنِيْ فِيْ سَمْعِيْ، اللَّهُمَّ عَافِنِيْ فِيْ بَصَرِيْ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، اللَّهُمَّ أَعُوْذُ بِكَ مِنَ الْكُفْرِ، وَالْفَقْرِ، وَأَعُوْذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ». (سه مرتبه). رواه أبو داود وأحمد.
ترجمه: (بار الها! در بدنم عافيت ده، بار الها! در گوشم عافيت ده، خدايا! در چشمم عافيت ده، بجز تو معبود ديگرى «بحق» وجود ندارد، از كفر به تو پناه مىبرم، از فقر به تو پناه مىبرم، از عذاب قبر به تو پناه مىبرم، بجز تو معبود ديگرى «بحق» وجود ندارد).
10- «حَسْبِيَ اللهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيْمِ». (هفت مرتبه). (أخرجه ابن السني مرفوعاً وأبوداود موقوفاً).
ترجمه: (الله براى من كافى است، بجز او معبود ديگرى «بحق» نيست، بر تو توكّل كردم و او پروردگار عرش بزرگ است). [اين دعا هفت مرتبه خوانده شود].
فايده‌اش: «کسي که 7 مرتبه هنگام صبح و شام بگويد خداوند او را از هر امر دنيا و آخرت کفايت مي‌کند».
11- «اللَّهُمَّ إِنِّيْ أَسْأَلُكَ الْعَفْوَ وَالْعَافِيَةَ فِيْ الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ، اللَّهُمَّ إِنِّيْ أَسْأَلُكَ الْعَفْوَ وَالْعَافِيَةَ فِيْ دِيْنِيْ وَدُنْيَايَ، وَأَهْلِيْ، وَمَالِيْ، اللَّهُمَّ اسْتُرْ عَوْرَاتِيْ، وَآمِنْ رَوْعَاتِيْ، اللَّهُمَّ احْفِظْنِيْ مِنْ بَيْنِ يَدَيَّ، وَمِنْ خَلْفِيْ، وَعَنْ يَمِيْنِيْ، وَعَنْ شَمَالِيْ، وَمِنْ فَوْقِيْ، وَأَعُوْذُ بِعِظْمَتِكَ أَنْ أُغْتَالَ مِنْ تَحْتِيْ». (رواه أبوداود وابن ماجه).
ترجمه: (الهى! عفـو و عافيت دنـيا و آخرت را از تـو می‌خواهم. بار الها! عفو و عافيت دين، دنيا، خانواده و مالم را از تو مسألت مىنمايم. بار الها! عيوب مرا بپوشان و ترس مرا به ايمنى مبدّل ساز. الهى! مرا از جلو، پشت سر، سمت راست و چپ و بالاى سرم، محافظت بفرما، و به بزرگى و عظمت تو پناه مىبرم از اينكه بطور ناگهانى از طرف پايين كشته شوم).
12- «اللَّهُمَّ عاَلِمَ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَاطِرَ السَّمَوَاتِ وَاْلأْرَضِ، رَبَّ كُلِّ شَيْءٍ وَمَلِيْكَهُ، أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَعُوْذُ بِكَ مِنْ شَرِّ نَفْسِيْ، وَمِنْ شَرِّ الشَّيْطَانِ وَشِرِكِهِ، وَأَنْ أَقْتَرِفَ عَلَى نَفْسِيْ سُوْءاً، أَوْ أَجُرَّهُ إِلَى مُسْلِمٍ». (رواه الترمذي وأبوداود).
ترجمه: (بار الها! اى داننده‏ى نهان و آشكار، آفريدگار آسمان‏ها و زمين، پروردگار و مالك هر چيز، من گواهى می‌دهم كه بجز تو، معبود ديگرى نيست، از شرّ نفس و از شرّ شيطان و دام فريبش، و از اينكه خود مرتكب كار بدى شوم و يا به مسلمانى، بدى برسانم، به تو پناه مىبرم).
13- «بِسْمِ اللهِ الَّذِيْ لاَ يَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ شَيْءٌ فِي اْلأَرَضِ وَلاَ فِي السَّمَاءِ وَهُوَ السَّمِيْعُ الْعَلِيْمُ». (3 مرتبه)، (رواه أبوداود والترمذي وابن ماجه وأحمد).
ترجمه: (به نام خدايى كه با نام وى هيچ چيز در زمين و آسمان، گزندى نمىرساند، و او شنوا و دانا است).
14- «رَضِيْتُ بِاللهِ رَبّاً، وَبِالإِسْلاَمِ دِيْناً، وَبِمُحَمَّدٍ صَلَى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ نَبِيًّا وَرَسُوْلاً». (سه مرتبه). (رواه أبوداود والترمذي والنسائي وأحمد).
ترجمه: (به ربوبيت الله، و به داشتن دين اسلام، و پيامبرى محمد –صلى الله عليه وسلم- راضى و خشنود هستم).
فايده‌اش: «کسي که هنگام صبح و شام سه مرتبه بگويد خداوند بزرگ روز قيامت او را خوشنود و راضي مي‌گرداند».
15- «يَا حَيُّ يَا قَيُّوْمُ بِرَحَمَتِكَ أَسْتَغِيْثُ أَصْلِحْ لِي شَأْنِيْ كُلَّهُ وَلاَ تَكِلْنِيْ إِلَى نَفْسِيْ طَرْفَةَ عَيْنٍ». (رواه الحاکم وصححه ووافقه الذهبي).
ترجمه: (اى زنـده و پا بـرجا! بـه وسيله‏ ى رحمت تـو از تـو كمك می‌خواهم، همه‏ ى امورم را اصلاح بفرما، و مرا به اندازه‏ ى يك چشم به هم زدن به حال خود رها مكن).
16- «أَصْبَحْنَا عَلَى فِطْرَةِ الإِسْلاَمِ، وَعَلَى كَلِمَةِ الإِخْلاَصِ، وَعَلَى دِيْنِ نَبِيِّنَا مُحَمَّدٍ صَلَى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ، وَعَلَى مِلَّةِ أَبِيْنَا إِبْرَاهِيْمَ، حَنِيْفاً مُسْلِماً وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِيْنَ». (رواه أحمد).
ترجمه: (ما بر فطرت اسلام، كلمه‏ ى اخلاص، دين پيامبرمان محمد –صلى الله عليه وسلم- و آئين پدرمان ابراهيم؛ صبح كرديم، همان ابراهيمی‌كه فقط به سوى حقّ، تمايل داشت و فرمانبردار خداوند بود، و از مشركان نبود).
17- «سُبْحَانَ اللهِ وَبِحَمْدِهِ». (100 مرتبه)، (رواه مسلم).
ترجمه: (پاك و منزّه است خداوند، و من ستايش او را بيان می‌كنم).

فايده‌اش: کسي گه هنگام صبح و شام صد مرتبه بگويد، در روز قيامت کسي بهتر از او توشه‌اي نياورده، مگر شخصي ک مانند وي گفته يا بر آن افزوده باشد.
فايده ديگرش: «گناهانش بخشيده مي‌گردد اگرچه مانندکف ديار باشد).
18- «لاَ إِلَهِ إِلاَّ اللهِ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ». (صد بار هنگام صبح بگويد). (روه البخاري ومسلم).
 ترجمه: (بجز الله معبود ديگرى «بحق» نيست، او شريكى ندارد، پادشاهى از آنِ اوست، و او بر هر چيز توانا است).
فايده‌اش: کسي که روزي صد مرتبه بگويد:
1-    ثواب کردن آزادکردن ده غلام دارد.
2-    و صد نيکي برايش نوشته مي‌شود.
3-    و صد گناه از او پاک مي‌گردد.
4-    و تاهنگام شب برايش سنگر و پناهگاه مي‌شود از شيطان، چنانکه در حديث آمده است».
19- «أَسْتَغْفِرُ اللهَ وَأَتُوْبُ إِلَيْهِ». (صد بار در روز گفتن). (رواه البخاري ومسلم).
ترجمه: (من از الله طلب آمرزش می‌كنم و به سوى او برمی‌گردم).
20- «اللَّهُمَّ إِنِّيْ أَسْأَلُكَ عِلْماً نَافِعاً، وَرِزْقاً طَيِّباً، وَعَمَلاً مُتَقَبَّلاً». در هنگام صبح بگويد. (رواه ابن ماجه).
ترجمه: (بار الها! از تو علم سودمند، رزق پاك و عمل مقبول مسألت مىنمايم).
21- «سُبْحَانَ اللهِ وَبِحَمْدِهِ: عَدَدَ خَلْقِهِ، وَرِضَا نَفْسِهِ، وَزِنَةَ عَرْشِهِ وَمِدَادَ كَلِمَاتِهِ». (سه مرتبه)، (رواه مسلم).
ترجمه: (تسبيح و پاكى الله و ستايش او را به تعداد آفريدگانش خشنود‏ىاش و سنگنى عرشش و جوهر سخنانش، بيان مىنمايم).
22- «أَعُوْذُ بِكَلِمَاتِ اللهِ التَّامَّاتِ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ». (سه مرتبه در هنگام شب). (رواه الترمذي وابن ماجه وأحمد).
و هر بار اين اذکار را بخواند به سنتي از سنتها عمل نموده است، پس براي مسلمان شايسته است که براي بدست آوردن پاداش بسيار بر اين اذکار صبح و شام محافظت نمايد و شايسته است که از روي اخلاص و راستي و يقين اين اذکار را بگويد، و سعي نمايد معاني و مفهوم آنها را در اخلاق و زندگي و روزمره‌اش پياده نمايد.

 

باسم الذی یَخلق ولم یُخلق؛یَنصرولن یُنصر
مه ستی بوی باده ی دیده ی کالی تو
خوماری له علی له بی  ئالی  تو
مه دهوشی شنه ی وای شه مالي تو
سه روه شی وه عده ی روی ویسالی تو

هه رکه سی نه بو به ی ته ور سه رگه ردان
 با ؛؛جه  حه یرانی  ویش  ؛ ببو   حه یران
****      ****       ****

توزی چیر جامی مه یخوارانی تو
گونای هه رسی ته رخه مخوارانی تو
خارکیشی  گولی   وها رانی  تو
هه وکیم وه ری  زام  زامدارانی تو
هه رکه سی نه بو به ی ته ور سه رگه ردان
 با ؛؛جه  حه یرانی  ویش  ؛ ببو   حه یران
****      ****       ****
ئاماده ی تیری موژگانت نه بو
کاسه ی ئه سرینی خه مانت نه بو
په پوله ی شه معی شه وانت نه بو
کوشته ی نه زه رگای چه مانت نه بو
هه رکه سی نه بو به ی ته ور سه رگه ردان
 با ؛؛جه  حه یرانی  ویش  ؛ ببو   حه یران
****      ****       ****

 

بیره وه ری تو
له نیو ماله چوله بی ده نگه که ی خو مدا که به بیره وه ری خوشیه کان و پیکه نینه کانت چوار دیوار ه که ییم ره نگین کردوه و به یادی خه مه کان و فرمیسکه کانت سه قفه که ییم ره ش ره ش کردوه بو خوم دانیشتبوم مات و بی ده نگ ؛ساکت و هیمن . گه رچی له ناو ده روونی خومدا های و هووییکی بی ئه مان و هاوار و ده نگیکی بی پایانم لیوه ده هات له ناکاوا ده ستم بو بوخچه کونه که ی خوم که هیشتا بازم نه کردبو برد و به سته ییکی ریک و پیکی به رزه لنگی بون خوشی چیا کانی عه ودالانی تیا بوو یه و باقه مه وه به  لووتمه وه ناو هه ناسه ییکی به دریژی بیره وه ریه کانم بو تو هه لکیشا بوونی خوشی ئه و بوون خوشه که له گه ل شنوی فینکی چیا سه ربه رزه کانی هه ورامان شه مالی ناسک نازدارانی کویستان تیکلاو ببو له گه ل یه وه دا که ته واو ته واو له یادی تو دا غه رقمی کرد مه ست و مه دهوشی کردم حه یران و خه راب ؛بیهوش و مه ستانه!وه کو جاران له قولایی بیری تو دا چومه خواری تا جوان جوان سه ری روح و هه ناوم له ناو یه و به حره قوله دا گوم بو و له نیو ئه و هه موو فرمیسکانه دا که له دووری توم رشت بوون غه رق بوو.
که بونی ئه و به رزه لنگمه هه لده کیشا و، وردی؛ دانه بچکولانه کانی ده بوو مه وه هه ر له خووه ده هاتیته پیش 

روزها و شبها پشت سرهم بدون وقفه می گذرند،خورشیدها طلوع و غروب می کنند،ماه ها آشکار می شوندو پنهان می گردند؛بچه ها به دنیا می آیندوکودکان نوجوان می شوند؛جوانان پا به سن می گذارند و پیر ها می میرند.
ما کما کان به تکاپویی سخت مشغولیم؛با مشکلات می جنگیم و سدها را از سر راه بر می داریم ؛همچنان در دنیای مادی به پیشروی خود ادامه می دهیم ،آن قدر گرفتاریم که حتی نمی توانیم به خود بیاییم و خویشتن را بنگریم وبدانیم کجا هستیم؟در چه حالی به سر می بریم؟در تمام مدت این عمری که خداوند به ما ارزانی داشته حتی یک لحظةکوتاه و دمی زودگذرفرصت نکرده ایم که به خود فکر کنیم و آنی با دل خویش خلوت کنیم؛یک دقیقه به خود وقت نمی دهیم که با روح خود یک دقیقه ؛حتی یک دقیقه سخن بگوییم.
شاید بگویی از سخن گفتن و گپ زدن با روح خود چه سود؟اصلا تفکر چیست و به چه دردی می خورد؟چه مرهمی را دوا می کند؟ طرح این پرسش از مایی که سخت در تن خویش فرو رفته و غرق شده ایم هیچ جای تعجب نیست!
اما یادمان باشد که ما بدون روح اندیشه و روان تفکر کالبدی محض بیش نیستیم ای برادر تو همین اندیشه ای                  ور نه باقی استخوان و پیشه ای
همچنین فراموش نکنیم که (محمّد) امیِ عربی< ص > با همین تفکر بود که به اشرف المخلوقات و خاتم النبوات رسید... شاید همة ما برای خود یک فیلسوف و سخنوریم اما کسی که معنی آنچه را که بر زبان می راند نداند جز خسته کردن زبان خویش و هدر دادن وقت شنوایانش چه سودی می برد.آری ما معنی آنچه را که می گوییم و یا می شنویم نمی دانیم به قول سروش (عبارات تشنة معانی اند).. همةماها در طول روز کارهای روز مرّة خود را به طوط کامل ودر وقت خود انجام می دهیم:نمازهایمان را سروقت می خوانیم"روزه هایمان را به موقعش می گیریم " احسان و فضایل می کنیم اما همچنان پوچ و تو خالی هستیم هر روز به ردة پایین تر سقوط می کنیم امروزمان از دیروز بد و بدتر است. واقعاً چرا؟!؟
شاید بعضی از ما یی که هنوز روح تفکر خود را از دست نداده ایم بعضی وقتها به فکر می افتیم واز خود می پرسیم :واقعا اشکال کار کجاست؟آخر ما آن راهی را که برایمان معلوم نموده اند مدام می پیماییم دایم آن راه را ادامه می دهیم اما چرا اصلا به هیچ مقصدی راه نمی یابیم و یا حداقل به استراحت گاهی نمی رسیم که تن خسته و روح زار خود را کمی اسایش دهیم؟بعد از مدتها سوال از درون خود با نا امیدی و بدون هیچ جوابی سر زانوی اندیشه را رها می کنیم! اما اگر حقیقتا فکر خود را به کار بیندازیم و در ژرفای درونمان به دنبال جواب این سوال بگردیم خیلی ساده و راحت پاسخ خویش را می یابیم :همة ما نماز می خوانیم چه و چه........   می کنیم  اما تا به حال شده از خود بپرسیم :چرا این کار ها را انجام می دهیم؟شده به خود بنگریم چگونه انجامشان می دهیم؟
بعضی از ما ها از روی عادت است واین وقت تلف کردن است بعضی دیگر به خاطر ایمنی از عداب و وصول به ثواب و این تجارت است است! اما آنهایی که روح خود را در دستان دلدار قرار داده اند و همه وقت در برابر او هستند و وجودش را به کلی حس می کنند و هدفی جز رضای خاطر و بقای حضور ندارند و همه عبادات خویش را با دنیایی از شور و شعف و ملکوتی از عرفان آسمانی و ربانی می کنند کی می کوید که به هیچ جا نرسیدند و نمی رسند ؟چه کسی اقرار دارد که وارد ماوراءالطبیعه نشدند و با یار خود خلوت نکردند؟ من و تویی که در نماز مان هیچ بویی از نگار مان حس نمی شود؛ من و تویی که تا از نماز فارغ می شویم تمام برنامه ریزی های آینده را می کنیم ؛مایی که  عالم عبادت برایمان خانه ای تاریک و گوری بی معنی است انتظار داری به کجا برسیم ؟به عرش اعلی؟ می خواهی بجز سقوط قهقرایی و مرگ روحی به چه چیز دیگری برخورد کنیم؟!!.....باید باور کنیم که خدا را گم کرده ایم !شاید هم خود را گم کرده ایم ! آری خود و روح خود را گم کرده ایم .پس فرصت را غنیمت بشمریم" از راهی که رفته ایم بر گردیم شاید اشتباه باشد؛به جهانی که پا گذاشته ایم درآییم و خود را بمیرانیم و از نو در جهانی دیگر متولد شویم،شاید از میانبری پر خار و خسک رفته ایم بیشتر از این پاهای خود را خون آلود نکنیم !بیشتر از این قلب خود را تنها نگذاریم،این فرصتی است که همه وقت به ما نمی دهند .شاید راهی را که پیموده ایم بارش ناقص است و چیزی گرانبها را جا گداشته ایم همین امروز تصمیم بگیریم و همین الان عملی اش کنیم همین حالا از راه خود برگردیم و کوله بار جامانده را باخود برداریم؛فردا دیر است شاید فردایی نباشد،شاید سپیده دم هنگامی که کاروان حرکت می کند ما خوابیده باشیم ؛شاید کسی نباشد ما را خبر کنند شاید همه خواب باشند پس... همین الان راه بیفت...

 

سمیه دختر خیاط رضی الله عنها

سمیه دختر خیاط  اولین شهید در راه اسلام و شوهر او یاسر بن عامر ملقب به ابو عمار از اولین شهید از مردان هستند اما پسرش عماربن یاسر مجاهدی جنگجو که در جنگ بدر بی مانند بود عمار تربیت یافته پدر ومادری مومن وبا ایمان بود عمار در جنگ"صفین" در کنار حضرت علی بن ابی طالب رضی الله عنه جنگجوی ماهری بود که در سن 93سالگی به شهادت رسید رسول الله صلی الله علیه وسلم آن خانواده را به بهشت بشارت داده بودند یاسر در یمن زندگی می کرد بابرادران خود که یکی از برادرانش به سفر رفته ومدتها از او خبری نداشتند یاسذ به دو برادر خود گفت :برویم برادر خود را پید ا کنیم  یاسر با دو برادر به راه افتا دند تقریباً هر جایی که می توانستند رفتند به دنبال برادر امااز او هیچ خبری نبود وقتی از یافتن برادر نا امید شدند به یمن برگشتند در سر راه خود از مکه عبور کردند آنها رفتند برای زیارت خانه کعبه و کمی هم استراحت کرده تا خستگی راه را از تن به در کنند . این واقعه قبل از اسلام رخ داده است . آنها در حالی که در خانه کعبه نشسته بودند مردی از اهل مکه به نام ابوحذیفه بن المغره المخزومی آنها را دعوت نمود به خانه شان چون می دانست آنها غریب اند وعادت قریشان مهمان نوازی بود وبنا به رسم مهمان نوازی ازآنها دعوت کرد عرب قریش از زمانهای بسیار قدیم کریم ومهمان نواز بودند. یاسر و برادران خود به خانه ابی حذیفه رفتند. سمیه خدمتکار ابی حذیفه ظرف غذا آورد بعد از خوردن غذا برادران یاسر قصد برگشت کردند. یاسر به برادران خود گفت: شما بروید من اینجا می مانم آنها خداحافظی کردند وبه شهریمن سرزمین خودشان رفتند . یاسر در مکه ماندگار شد. یا هر روز وشب مانند یک مهمان به خانه ابوحذیفه رفت وآمد می کرد ودر مجالس قریش شرکت می کرد. یاسر هر روز سمیه را در خانه ابوحذیفه می دید یاسر در بازار مشغول به کار شد. تا اینکه توانست از پولی که پس انداز کرده بود خانه ای برای خود مهیا کند   می خواست از خانه ابوحذیفه دردسر کم کند . اما قبل از رفتن سمیه را از ابوحذیفه خواستگاری کرد . ابوحذیفه چون از یاسر خبر داشت و مدتها یاسر را می شناخت با کمال میل پذیرفتند و سمیه به عقد ازدواج یاسر در آمد . خداوند چنین مقرر فرموده بودند که آنها را با هم در راه خدا و دین خدا شهید شوند . سمیه در خانه یاسر زندگی را به خوشوقتی می گذراند و صاحب فرزندی شد بنام عمار . روزها و سالها سپری شد یاسر مردی سالخورده و سمیه پیر زنی ناتوان بودند . عمار به سن 40 سالگی رسیده بود . این خانوده هرگز برای بتهای مکه سجده نکرده بودند . آنها مثل باقی مشرکان مکه بت پرست نبودند . زمانی که خداوند متعال وحی نازل فرمودند برای رسول الله صلی الله علیه وسلم و حضرت مردم را به دین اسلام مخفیانه دعوت می نمودند یاسر و خانواده خود مسلمان شدند در خانه « ارقم بن ابی ارقم » آنها به دعوت رسول الله صلی الله علیه وسلم پاسخ مثبت دادند و به خدا و رسول خدا ایمان آوردند آنها از ایمان آوردگان اوایل هستند می گویند بعد از 7 یا 8 نفر آنها ایمان آورده اند . ابو جهل که دشمن خدا و دین خدابود از اسلام آوردن خانواده یاسر با خبر میشود ابوجهل به خانه یاسر می رود و دست آنها را بسته و آنها را به محلی بنام « بطحاء» در مکه می برد و آنها را بسیار شکنجه می داد . و در گرمای سوزان و در آفتاب داغ به آنها آزار می دهد . ولی آنها همچون کوهی استوار ثابت و صابر ، صبر را پیشه کرده و جز نام الله چیزی نمی گفتند . با وجودی که آنها پیر و سالخورده بودند در آن گرمای جان سوز مقاومت کردند هیچ کس نبود که آنها را از جور ظلم و ستم کافری چون ابوجهل نجات دهد . رسول الله صلی الله علیه و سلم گاه گاهی از کنار آنها می گذشتند و می فرمود صبراٌ ای آل یاسر وعده شما در جنت ـ یعنی صبر داشته باشید جای شما در یهشت است ان شاءالله شما بهشتی هستید . آنها بردبار و شکیبا با آن همه آزار و اذیت دره ای نور ایمان از دلشان کاسته نشد و از دین اسلام روی گزدان نشدند . تا اینکه یاسر رضی الله عنه و سمیه دختر خیاط رضی الله عنها شهید گشتند . اما پسرش عمار رضی الله عنه نجات یافت هنگامی که ابوجهل در جنگ بدر به درک اسفل واصل شد  رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند ای عمار قاتل پدر و مادرت کشته شد .
این بود رحلت ایمان داری آل یاسر که درسی است برای همه ما . با آن همه آزار و ستم و آن همه شکنجه ای که از مشرکین کشیدند آنها ÷ایدار و مقاوم استقامت کردند و در راه دین مبین اسلام شهید شدند رضی الله عنهم اجمعین .

 

شیماء رضی الله عنها خواهر شیری رسول الله صلی الله علیه وسلم

درجنگ " حنین " مسلمانان مردی را گرفته بودند که آن مرد از دشمنان خدا و رسول الله صلی الله علیه وسلم بود.همرته با این مرد زنی به اسم شیماء که می گفت من خواهر شیری رسول الله صلی الله علیه وسلم هستم .مسلمانان حرف او باوذ نداشتند فکر می کردند دروغ می گوید آن مرد ا سیر به نام بجادکه با قریش بر ضد اسلام در غزوه حنین جنگ می کرد بجاد از قبیله بنی سعد که حلیمه سعدیه دایه شیرده رسول الله صلی الله علیه وسلم از آن قبیله بود بجاد کار نادرستی کرده بود که باید به سزایش می رسید به همین خاطر به رسول الله صلی الله علیه وسلم به اصحاب دستور داده فرمودند نگذارید این مرد از دستتان فرار کند مسلملنان در این جنگ به یاری خداوند پیروز شده بودند و بجاد وقومش اسیر گشتند.زنی که می گفت من خواهر شیری رسول الله صلی الله علیه وسلم هستم پیش حضرت آوردند وگفت یا رسول الله من شیماءدختر حارث ومادرحلیمه سعدیه است من خواهر شیری شما هستم هنگامی که مادرم شمارا شیر می دادمن به مادرم  در کارهای خانه کمک می کردم رسول الله صلی الله علیه وسلم مدتها بود که اورا ندیده بود به او  گفتند علامتی  یا نشانی داری که من بفهمم توراست می گویی شیماء به یادش آمد روزی رسول الله صلی الله علیه وسلم بازویش نیس زدند و فوری آستینش را بالا زد و گفت این نشانه هنوز باقی است حضرت رسول الله صلی الله علیه وسلم تا آن را دید گفتند :بله راست می گویی آن وقت حضرت به شیماء احترام گذاشتند ورداء خود را انداختند شیماء در کنارش نشست رسول الله صلی الله علیه وسلم به شیماء فرمودند اگر دوست داری پیش ما بمان ودر نزد ما محترم هستی واگر دوست نداری بمانی می توانی به قوم برگردی شیماء گفت :به نزد قوم خود برمی گردم شیماء  مسلمان شد و عزم رفتن کرد رسول الله صلی الله علیه وسلم هدیه های فراوانی همراه با او فرستاد شیماء خواهران وبرادرانی داشت به اسم عبدالله وانیسه وحذیفه که همه ازقوم بنوالحارث بودند
شیماءهنگامی که مادرش به رسول الله صلی الله علیه وسلم شیر می داد به مادرش کمک می کرد وبرایش شعر می خواند یعنی سرود برای رسول الله صلی الله علیه وسلم می خواند
این شعر عربی است وترجمه کردم به فارسی   شیماء می گفت :
ای خدای مهربان محمدرا برای ما نگهدار
تا اورا ببینیم وقتی بزرگ  می شود
حتماًوقتی بزرگ شد آقای ما می شود
خدایا اورا از چشم دشمن حسود دور نگه دار
خدایا به لو عزت و کرامت دائم عطا فرما
اما مادر شیماءحلیمه سعدیه مادر شیری  رسول الله صلی الله علیه وسلم بعداً  به خدمت رسول الله آمد در آن موقع رسول الله صلی الله علیه وسلم در محلی به نام "جعرانه" نشسته وبرای اصحاب گوشت تقسیم می کرد حضرت رسول الله صلی الله علیه وسلمدیدند از دور زنی سوار بر الاغ  می آید به استقبال او رفت  واو را گرامی داشت رداء خود را برروی زمین پهن کرده واورا درکنار خود نشاندیکی از اصحاب از آنجا عبور می کرد دید زنی در کنار رسول الله صلی الله علیه وسلم نشسته  اوپرسید این زن کیست رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودنداین مادر شیری من حلیمه سعدیه است

جویریه بنت الحارث رضی الله عنها

جویریه دختر حارث بن ابی ضرار از بزرگان بنی المصطلق بودند. قوم بنی المصطلق دشمن رسول الله صلی الله علیه وسلم ودشمن دین مبین اسلام بودند. آنها همیشه در فکر ضربه زدن به مسلمانان بوده ونقشه کشی می کردند که چه حیله ای به کارگیرند. امّا رسول الله صلی الله علیه وسلم به مکروحیله آنها پی برده بودند. قوم بنی مصطلق خود راآماده جنگ می کردند که به مسلمانان هجوم بیاورند خبربه رسول الله صلی الله علیه وسلم رسید که آنها خود راآماده میکنند. رسول الله صلی الله علیه وسلم منتظر نماند که آنها هجوم بیاورند ودرشعبان سنه 6 هجری درمحلی که چاه آبی بود به نام المریسیع  خود ومجاهدین آماده کارزارشدند. پرچم مهاجرین به دست ابوبکروپرچم انصاربه دست سعدبن عباده رضی الله عنه سپردندوراهی جنگ شدند. رسول الله صلی الله علیه وسلم درهرجنگی اول آنها را به دین اسلام دعوت می کردند اگرآنها اسلام راقبول نداشتند. آنوقت دستورحمله صادرمی کردند در این جنگ رسول الله صلی الله علیه وسلم به عمربن الخطاب رضی الله عنه دستوردادندآنها را به دین اسلام دعوت کنید بگوئید اسلام بیاورند وکلمه "لا اله الا الله" را به زبان جاری وایمان بیا ورند اما آنها دعوت اسلام راقبول نکردندوبه مسلمانان هجوم آوردندحضرت صلی الله علیه وسلم دستور حمله صادر نمودندمسلمانان با شجاعت تمام ازجان خود گذشته برای پیروزی اسلام پا به میدان معرکه نهادند صد نفرازقوم شرک کشته وباقی هر چه بودند اسیر سپاهیان اسلام شدند درمیان اسیران جنگی دختر سر لشکرشان حارث ابن ابی ضرار که برّه نام داشت اسیربود. برّه سهم ثابت ابن قیس شده بود ونوشته بودند که اگر برّه در بابت آزاد کردن خود پول بدهد او آزاد است این دخترپیش رسول الله صلی الله علیه وسلم رفت گفت: ای رسول الله من دختری از بزرگان قوم خودم هستم والان اسیرشده ونصیب و سهم ثابت ابن قیس شده ام باید مالی بدهم که آزاد گردم اما چیزی ندارم برایم مالی تعیین فرمایید تا آزاد گردم رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند آیا میل نداری عرض دیگری برایت تعیین کنم که خیر وثواب بهتری درآن است برّه گفت: کدام عرض حضرت فرمودند: اسلام اینکه اسلام بیاوری ومسلمان شوی وازآن بهتر یکی از مادران مؤمنین گردید یعنی ازدواج با رسول الله صلی الله علیه وسلم .      
برّه با خوشحالی قبول کرده وخبرازدواج اوبا رسول الله صلی الله علیه وسلم انتشار یافت در میان اسیران 100 زن اسیربود که هریک ازآنها سهم یکی از مجاهدین قرار گرفته بود هنگامی که اصحاب این خبر را شنیدند به مناسبت ومبارکی ازدواج رسول الله علیه الصلاة آن زنها آزاد شدند یعنی مجاهدین آنها را آزاد کردند عایشه رضی الله عنها می فرمود پر برکت تر از برّه زنی دیگر ندیده بودم رسول الله صلی الله علیه وسلم اسم برّه را به اسم جویریه تغییردادند روزی رسول الله صلی الله علیه وسلم جویریه را در حال ذکر وتسبیح دیدند حضرت از خانه خارج شدند نزدیکی های ظهر بود که به خانه برگشتند دید جویریه باز هم همچنان نشسته در جای خود ذکر خدا می گویند رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند ای جویریه هنوز نشسته ای ذکر می گویی من تو را کلمه هایی می آموزم که اجروثواب بسیار دارد هربار سه بار بگو" سبحان الله عددخلقه" 3 باربگو " سبحان الله وزنة عرشه " 3 بار" سبحان الله رضاء نفسه " 3بار" سبحان الله مداد کلماته " این کلمات در همه وقت جویریه می خواند جویریه در سن 65 سالگی در سال 50 هجری بعداز گذشت 45 سال ازدواج با رسول الله صلی الله علیه وسلم جهان را بدرود گفت رضی الله عنها وعنهم اجمعین. 

زینب دختر جحش رضی الله عنها

زینب دختر عمه رسول الله صلی الله علیه وسلم . مادرش امیمه دختر عبدالمطلب می باشد. زینب رضی الله عنها ازدواج کردند با زید بن الحارثه پسر خوانده رسول الله صلی الله علیه وسلم نام زید در قرآن مجید آمده اوتنها صحابی است که نامش در قرآن ذکر شده است .
قبل از اسلام مردم می توانستند فرزند دیگری به فرزندی خود بپذیرند. اگر کسی پسر کسی به فرزند خواندگی می پذیرفت او را به اسم پدر جدید یعنی پدر خوانده او را صدا می کردند، نه به اسم پدر اصلی اش . زید بن حارثه چون درخانه رسول الله صلی الله علیه وسلم زندگی میکرد اورا زید بن محمد می گفتند رسول الله صلی الله علیه وسلم 20سال بزرگتر از زید بودند زید بن حارثه مردی کوتاه قد و سیاه چهره بود وبا زینب دختر عمه رسول الله صلی الله علیه وسلم ازدواج کرد اما ازدواج آنها دوام نیاورد ودر سال 5 هجری زید بن حارثه زینب را طلاق داد بعد از طلاق گرفتن زینب وزید بن حارثه رسول الله صلی الله علیه وسلم خود زید را به خانه زینب فرستاد که بشارت دهد به زینب که به امر خداوند رسول الله صلی الله علیه وسلم می خواهد با او ازدواج کند زید به خانه زینب رفت ودم در خانه ایستاد وپیغام حضرت صلی الله علیه وسلم به او ابلاغ کرد زینب هم از پشت در به او جواب داده وگفت: که این امر باید خداوند اجازه فرمایند چون مردم فکر می کنند زید پسر محمد صلی الله علیه وسلم می باشد وپدر نمی تواند با زن پسر خود بعد از طلاق ازدواج کند. خداوند بزرگ در سوره " احزاب " فرزند خواندگی را حرام فرمودند ودرباره کسی که فرزند پدر خودش می باشد امّا در خانه مرد دیگری زندگی می کند نمی تواند فرزند آن خانواده شود وباید همه مردم اورا به اسم پدرش یا پدر ایشان بشناسند واورا به نام پدرش صدا زنند وزیدفرزند حارثه می باشد وخداوند بزرگ عقد ونکاح حضرت رسول الله صلی الله علیه وسلم با زینب دختر عمه اش در بالای هفت آسمان انجام داده اند. جبرئیل علیه السلام وحی نازل کردند از طرف خداوند وفرمودند به رسول الله صلی الله علیه وسلم که برای عقد وازدواج شما وزینب نه شاهدی ونه ولی امر ونه مهریه لازم است وبه امر ودستور خداوند این ازدواج باید سر بگیرد و کاری است انجام گرفته . زینب زنی  مؤمنه وطاهره ،خداترس بود. او افتخار می کرد در میان زنان ومی گفت: همه زنان رسول الله صلی الله علیه وسلم به اجازه ولی امر به عقد وازدواج رسول الله صلی الله علیه وسلم درآمده اند ولی من به اجازه خداوند در بالای هفت آسمان به عقد رسول الله صلی الله علیه وسلم در آمده ام. به دستور خداوند رسول الله صلی الله علیه وسلم در سنه 5 هجری با زینب رضی الله عنها ازدواج کردند به همین مناسبت شب زفاف رسول الله ولیمه ازدواج دادند. ولیمه خوراکی از گوشت ونان بود که همه اصحاب خوردندو سیر شدند . عایشه رضی الله عنها از زینب رضی الله عنها بسیار تعریف می کردند. می گفتند : کسی یا زنی مثل زینب در صدقه دادن ندیده ام او همیشه برای صدقه دادن از من پیشی می گرفت- کارهایی انجام می داد که خداوند دوست داشته باشند. روزی رسول الله صلی الله علیه وسلم با همسران خود نشسته بودند . فرمودند: هر یک ازشما که دستش درازتر است زودتر به من می پیوندد. عایشه رضی الله عنها فرمود: ما همه دستهایمان دراز می کردیم تا از چیزی که در وسط گذاشته بود کمی ازآن برداریم وببینیم کدام یک ازما دستش دراز تر از دیگری است ولی منظوررسول الله چیزدیگر بود. بعدازوفات زینب رضی الله عنها فهمیدیم که منظور رسول الله صلی الله علیه وسلم چه بوده آن دست زینب بود. چون زینب در صدقه دادن دستش گشاده بود زینب از کارهای دستی چیزهای قشنگ درست می کرد ومی فروخت ودر راه خدا صدقه می داد زینب زنی دست ودل باز بود هرچه که داشت در راه خدا به محتاجان کمک می کرد زینب رضی الله عنها در سال 20 هجری در سن 53 سالگی از جهان رخت بربست خداوند ازاو راضی وروحش در جنات فردوس باد والحمدالله رب العالمین.    
 

صفیه دختر عبدالمطلب

صفیه رضی الله عنها عمه رسول الله صلی الله علیه وسلم مادر زبیر ابن عوام می باشد که زبیریکی ازده نفری است که رسول الله صلی الله علیه وسلم به بهشت بشارت داده اندصفیه خواهر حمزه ابن عبدالمطلب وهاله دختر وهب مادرصفیه می باشند.
پدرصفیه عبدالمطلب یکی از بزرگان قوم قریش ودر نزد قریشان مقام ومنزلت والایی داشتند. صفیه در خانه پدرزندگی به خوبی وخوشی می گذراند او زنی خوش زبان، خنده رو، دانا به علم وشجاع همچنان اسب سوار بود. صفیه با مردی با نفوذ ازدواج کرد در مکه مکرمه به نام " حارث بن حرب " لیکن زندگی حارث دوام نیاورد. بعد از مدتی حارث وفات یافت صفیه برای بار دوم ازدواج کرد با " عوام بن خویلد " خداوند سه پسر ارزانی آنها کرد که زبیر بن العوام بزرگتر از همه بود. هنگامی که خداوند محمد صلی الله علیه وسلم به پیغمبری برگزید ومردم را به دین مبین اسلام دعوت می نمودصفیه دعوت محمد صلی الله علیه وسلم پذیرفت و بی وقفه ایمان آوردند صفیه بعد از ایمان آوردن پسرش زبیرابن العوام با پسرش به مدینه مهاجرت کردند.  
در روز جنگ احد صفیه با زنان صحابیه به میدان جنگ رفته برای مداوای مجاهدین وسربازان اسلام . در این جنگ بود که مسلمانان به طمع جمع آوری غنائم جنگی به امررسول الله صلی الله علیه وسلم مخالفت واز جای خود جا به جا شده و از سنگر خود در بالای کوه " احد " پائین آمدند و رسول الله صلی الله علیه وسلم تنها وکسی به جزچند نفر از اصحاب در اطراف نداشتند. در این هنگام صفیه با شجاعت تمام نیزه برداشت جلو مشرکین رفت وبه طرف آنها نیزه پرتاب می کرد او می گفت : ای مشرکین ای دشمنان دین خدا بروید گورتان را گم کنید. رسول الله صلی الله علیه وسلم  برای صفیه بسیار ناراحت شدند چون برادرش حمزه شهید وجثّه اورا تکه پاره کرده بودند رسول الله صلی الله علیه وسلم به زبیر پسر صفیه فرمودند: مادرت را برگردان تا جسد پاره پاره برادرش حمزه نبیند. زبیر شتابان دوید وگفت : ای مادر رسول الله امر فرموده برگردی امّا صفیه دست بردار نبود با شجاعت وصبر وبردباری جواب داد برای چه برگردم آنها را می کشم. اگر برادرم را تکه تکه کرده اند در راه خدای عزّوجل ودین اسلام شهید است ما راضی هستیم به آنچه که خواست خداوند باشد وهر آنچه خداوند دستور دهد ما با صبروبا تحمّل وبا شکیبا هستیم. ان شاء الله خداوند به همه ما صبر دهد و شهادت برادرم خداوند قبول کند. زبیر برگشت وگفته های مادرش به رسول الله صلی الله علیه وسلم بازگو کرد وحضرت فرمودند: راحتش بگذارید. صفیه با شتاب به سوی شهدا شتافت وقتی جسد برادرش حمزه دید گفت:   " انا لله وانا الیه راجعون " او بسیار ناراحت وغمگین جسد برادرش را دفن کرد امّا در جنگ خندق مردان خارج شدند از مدینه برای جهاد وزنان وبچه ها در مدینه ماندند به دستور رسول الله صلی الله علیه وسلم حسّان بن ثابت رضی الله عنه برای نگهداری از آنها و وارسی به آنها از آزار مشرکین با چند نفر از آنهایی که نمی توانستند به جهاد بروند در مدینه ماندند یک روز صفیه رضی الله عنها مردی از یهودیان را دید که به طرف خانه های آنها می آمد صفیه از غدرحیله ومکریهودی ترسید. یهودیان همیشه مکارو حیله گروپیمان شکن بودند. مثل یهودیان بنی قریطه که پیمان شکسته بودند. صفیه ترسید این یهودی خیر ببرد به یهودیان دیگرکه زنان وبچه های مسلمانان در چه جایی هستند به همین خاطرصفیه چوب بزرگی ازچوب خیر به دست گرفت وناگهان ضربه ای به یهودی زد واو را به درک اسفل فرستاد. صفیه در جنگ خیبر با زنان مسلمان ومؤمنان مسلمین به کمک سربازان ومجاهدین اسلام می شتافتند با یکی از زنان مسلمان خیمه ای برپاداشته به مداوای مجروحان جنگی می پرداخت وبه آنها آب وچیزهای لازم می رساندند. هنگامی که سپاه اسلام پیروز وجنگ به پیروزی مسلمانان تمام می شد غنائم جنگی که به دست سربازان اسلام آمده بود رسول الله صلی الله علیه وسلم قسمتی برای زنان کنار می گذاشتند وبه هریک نصیب آنها را می دادند هنگامی که رسول الله صلی الله علیه وسلم به حق تعالی پیوست. صفیه بسیار بسیار ناراحت شد. رحلت رسول الله صلی الله علیه وسلم برایش ناگوار وهمیشه غمگین وغصه دار بود صفیه رضی الله عنها در میان مردم مقم ومنزلت والایی داشت او زنی حکیم ،حلیم وبردبار وصبور بود مردم برایش احترام زیادی قائل بودند اوتا بعداز خلافت حضرت عمر رضی الله عنه زنده ودرمیان مردم زندگی می کرد صفیه درعمر 70 سالگی جهان را بدرود گفتند روحشان شاد ونامش جاویدان باد. 

ام ایمن پرستار رسول الله صلی الله علیه وسلم

ام ایمن زنی حبشی نام او برکه بود که رسول الله صلی الله علیه وسلم بشارت بهشت به او داده بودند. رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند اگرکسی می خواهد ازدواج کند با ام ایمن ازدواج کند که ازاهل جنت است. ام ایمن رضی الله عنها پرستار یا دایه رسول الله صلی الله علیه وسلم بوده البته بعداز حلیمه سعدیه که مادر شیری رسول الله صلی الله علیه وسلم بوده اند.
ام ایمن قبل ازاسلام خدمتکار عبدالله بن عبدالمطلب پدر رسول الله صلی الله علیه وسلم بود هنگامی که عبدالله پدر رسول الله وفات یافت ومادر محمد صلی الله علیه وسلم آمنه حضرت را تولد کردند ام ایمن پرستاری رسول الله صلی الله علیه وسلم را به عهده گرفت تا وقتی که بزرگ شدند به همین خاطر رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرمودند بعد ازمادرم آمنه ام ایمن مادرم می باشد وحتی اورا مادر صدا می زدند . ام ایمن خدمتگزاری رسول الله صلی الله علیه وسلم به عهده داشت تا زمانی که حضرت با خدیجه ازدواج کردند. ام ایمن قبل از اسلام با مردی به اسم عبید بن زید ازدواج کرده بود وپسری داشت به اسم ایمن که همراه رسول الله صلی الله علیه وسلم در جنگ خیبر شهید شد. ام ایمن بعد ازمسلمان شدن در مکه وبعد ازهجرت رسول الله صلی الله علیه وسلم با پای پیاده به مدینه مهاجرت نمود او روزه بود وآب و خوراکی همراه نداشت در گرمای شدید ودر حرارت گرم آفتاب ازتشنگی دهانش خشکیده بود جان دریدن نداشت هنگامی که آفتاب غروب کرد وخورشید پنهان شد وقت افطار رسیده بود. ام ایمن صدایی از آسمان بالای سرش شنید نگاهی به بالا انداخت دید مشکی پر ازآب آویزان به بند سفید از آسمان پائین می آید. کم کم مشک آب پائین آمد تا درمیان دو دستانش قرار گرفت آنقدر آشامید که سیر شد که بعد از آن دیگر هیچ وقت احساس تشنگی نکرد. ام ایمن بعد از وفات پدر ایمن با زید بن حارثه رضی الله عنه ازدواج کردند که زید در آن زمان خدمتکار  رسول الله صلی الله علیه وسلم بود فرزندی به اسم اسامه ابن زید رضی الله عنه داشت. بعد از مبعوث پیغمبر صلی الله علیه وسلم اسامه تولد شدند زید پدر اسامه رضی الله عنه یکی از سربازان اسلام بود که در راه خدا ودین در جنگ " مؤته " در سال 8 هجری شهید شدند. رسول الله صلی الله علیه وسلم هر روز در مدینه به دیدار ام ایمن می رفتند. یک روز حضرت با خادم خود أنس بن مالک به دیدار ام ایمن رفته بودند آنروز رسول الله صلی الله علیه وسلم روزه بودند. امّا ام ایمن برایشان خوراک و نوشابه تعارف کرد اونمی دانست رسول الله صلی الله علیه وسلم روزه دار است. ام ایمن در جنگ همراه رسول الله صلی الله علیه وسلم شرکت می کردوبه پرستاری سربازان اسلام می پرداخت در جنگ "احد" برای مجاهدین وسربازان اسلام آب می رسانید مجروحان جنگی را مداوا می کرد. همچنین در جنگ " خیبر" از مجاهدین پرستاری وزخم آنها را مداوا می کرد بعداز وفات رسول الله صلی الله علیه وسلم یک روز ابو بکر صدیق رضی الله عنه برای حضرت عمر رضی الله عنه گفتند برویم به دیدن ام  ایمن به سپاس سپاسگزاری رسول الله صلی الله علیه وسلم وقتی آنها وارد خانه ام ایمن شدند ام ایمن تا آنها را دید گریست. آنها فرمودند چرا برای چه گریه می کنی؟ فرمود: رسول الله صلی الله علیه وسلم که رسالت خود را به پایان رساندند وجایش در بهشت می باشد. ام ایمن جواب داد وگفت: گریه ام از این نیست گریه ام از این است که دیگر وحی نازل نمی شود از آسمان برای رسول الله صلی الله علیه وسلم. با گفتن این جمله هر دوی آنها یعنی ابوبکر وعمربه گریه افتادند روزها سپری گشت تا اینکه بعد از خلافت ابوبکر رضی الله عنه ورسیدن خلافت به حضرت عمر رضی الله عنه موقعی که حضرت عمر درنماز صبح به دست ابولؤلؤ مجوسی شهید شدند. خبر شهادت به ام ایمن رسید. ام ایمن گفت: ای وای برما اسلام ضعیف شد وبسیار گریست. ام ایمن پسرش اسامه ابن زید بن حارثه رابسیاردوست می داشت همچنین اسامه مادرش را بسیار دوست می داشت وبه مادر خود احترام زیاد می گذاشت او هر کاری که از دستش بر می آمدبرای مادرش مهیا می کرد. ام ایمن در حیات بودحتی بعدازخلافت حضرت عثمان رضی الله عنه زندگی کرده است رضی الله عنها وعنهم أجمعین .   

ام حبیبه رضی الله عنها

یک شب مادرحبیبه خوابی وحشتناک دید. او در خواب دید همسر خود را که صورتش زشت ودر بدترین حال است. ام حبیبه ازخواب پرید ودست به دعا گرفت  که خوابش به خیر تمام شود أم حبیبه دخترابی سفیان رمله نام داشت درمکه اسلام آورد وبا همسر خود عبدالله ابن جحش به حبشه مهاجرت کردند ازجورظلم وستم مشرکان مکه ام حبیبه خوابی که دیده بود برای همسرش عبدالله تعریف کرد باگفتن خواب همسرش گفت دین اسلام راترک کرده وبه دین اولش یعنی نصرانی برگشته ام حبیبه خیلی ناراحت شد فکر نمی کرد که عبدالله مرتدشودوگفت به خدا خیرنمی بینی چرا ازاسلام برگشته ای اما او اعتنایی به حرف ام حبیبه نکرد ورفت برای مشروب خوری همیشه ودرهمه حال مست بود تا اینکه درحال مستی هم مرد وخواب ام حبیبه تعبیر یافت ام حبیبه درسرزمین حبشه بود که شبی خواب دید مردم به او تبریک می گویند واو را ام المؤمنین صدامی زنند وقصه تعبیر وتفسیر خوابش این بود که رسول الله صلی الله علیه و سلم با ام حبیبه ازدواج نمودند چند روزی که گذشت درخانه ام حبیبه به صدا درآمد وکسی اجازه ورود خواست اوأبرهه یکی از خدمتکاران نجاشی پادشاه حبشه بود که برای ام حبیبه از طرف پادشاه سفارش داشت وبه ام حبیبه گفت رسول الله صلی الله علیه و سلم پادشاه راوکیل کردند تا تو را به عقدازدواج رسول الله صلی الله علیه و سلم بیاورد . ام حبیبه بسیار خوشحال شد ازخوشحالی دو النگوی دستش که از نقره بود و خلخال پایش به ابرهه مژده گانی داد. آم حبیبه  یکی را فرستاد دنبال خالدبن سعید بن عاص رضی الله عنه که مهاجر بودودر حبشه زندگی می کرد أم حبیبه خالدرا وکیل کرد به خاطر مراسم ازدواج بعد از ظهر همان روزنجاشی رضی الله عنه جعفر بن ابی طالب و چند تن از مهاجران دیگر رادعوت کردند.
نجاشی به آنها گفت رسول الله صلی الله علیه وسلم او را وکیل کرده اند که دختر أبو سفیان أم حبیبه را به عقد حضرت درآورند وگفت که من این وکالت را قبول کرده ام بدین ترتیب نجاشی 404 دینار ازطرف خود هدیه ومهریه ام حبیبه را قبول کردند خالد بن سعید که از طرف ام حبیبه وکیل بود مهریه را گرفت وبه دست ام حبیبه سپرد نجاشی به مناسبت ومبارکی این عقد غذایی آماده کردند ام حبیبه می خواست باز هم از مهریه اش هدیه ای برای ابرهه بخرد که قبول نکرد وگفت : من مسلمان شده ام وتابع دین محمد صلی الله علیه وسلم گشته ام بعد از آن روز از طرف زنان پادشاه هدیه هایی ازعطرهای  خوشبو ورنگارنگ ابرهه آورد برای ام حبیبه .وابرهه به ام حبیبه گفت سلام مرا به حضرت  رسول الله صلی الله علیه وسلم برسان وبگو که من مسلمان شده ام وایمان به خدا ورسول خدا آورده ام تا برایم دعای خیر کند ام حبیبه ازحبشه راهی مدینه منوره شدند ودرمدینه قصه عقدخود واسلام آوردن ابرهه برای رسول الله صلی الله علیه وسلم تعریف کرد حضرت برای ابرهه دعای خیر نمود وجواب سلام اورا گفتند بدین ترتیب خواب ام حبیبه به حقیقت پیوست با ازدواج او با رسول الله صلی الله علیه وسلم مردم اورا ام المؤمنین صدا می زدند ام المؤمنین ام حبیبه در سال 44 هجری در زمان خلافت برادرش معاویه ابن سفیان وفات یافت. رضی الله عنها

حفصه دخترعمربن خطّاب رضی الله عنها

حفصه دختر حضرت عمربن خطّاب رضی الله عنها بامردی به نام " خنیس بن حذاقه " ازدواج کردند.
خنیس رضی الله عنه از اهل بدروبا همسرش حفصه از مکه به مدینه مهاجرت نمودند خنیس در جنگ بدر همراه رسول الله صلی الله علیه و سلم  بودند در این جنگ مسلمانان  به یاری ومددکاری خداوند پیروز شدند اما        خنیس رضی الله عنه بعداز جنگ بدر وفات یافتند حضرت عمر رضی الله عنه می خواست دخترش حفصه را به عقد ازدواج یکی از اصحاب رسول الله صلی الله علیه و سلم در آورد هتگامی که عده حفصه رضی الله عنها پایان یافت حضرت عمر با حضرت عثمان رضی الله عنه پیشنهاد ازدواج با حفصه را در میان گذاشت  حضرت عثمان فرمود در باره اش فکر می کنم  بعد از چند روزی حضرت عمر از حضرت عثمان جواب رد شنیدند وحضرت عمر ازدواج حفصه را با ابوبکر در میان نهادولی ابوبکر ساکت ماند وجوابی نداد حضرت عمر بسیار ناراحت شدهم از جواب رد عثمان ودوم از خاموش ماندن ابوبکر رضی الله عنه بعد از گذشت چند شبانه روزحضرت رسول الله صلی الله علیه و سلم حفصه را از پدرش عمر رضی الله عنه خواستگاری نمودند حضرت عمر باکمال خوشحالی قبول کرده وحفصه را به عقد وازدواج رسول الله صلی الله علیه و سلم درآوردندعمر رضی الله عنه عمان وقت بود که دانست سبب ساکت ماندن حضرت ابوبکر چون قبلاً رسول الله صلی الله علیه و سلم  به ابوبکر درباره حفصه و ازدواج با او چیزهایی فرموده بودند . برای همین حضرت ابوبکر از پیشنهاد حضرت عمر ساکت مانده و سر رسول الله صلی الله علیه و سلم  را فاش ننموده اند .
حفصه رضی الله عنها قبل از ازدواج عایشه رضی الله عنها با رسول الله صلی الله علیه و سلم ازدواج کردند حفصه زنی مومنه ، دیندار ، با تقوی و پرهیزگار بود روزها به روزه مشغول و شبها را به نماز قیام مشغول بودند . روزی جبزیل علیه السلام به خدمت رسول الله صلی الله علیه و سلم شرف یاب شدند و به او گفت : آنکسی که شب به نماز قیام می ایستد و روز را به روزه داری مشغول است خداوند جایش را در جنت مهیا نموده است یعنی منظورش حفصه رضی الله عنها است . حفصه از رسول الله صلی الله علیه و سلم حدیث های زیادی آموخته که برای مردم روایت می کرده اند ، حفصه زنی فاضله و زاهده و عابده بوده بطوری که به برادرش عبدالله بن عمر سفارش می داد به محتاجان کمک کند و صدقه بدهد و کارهای شایسته انجام دهد او در تمام زندگی خود در راه دین گذراند و به محتاجان و بینوایان کمک و صدقه می داد . حفصه در سال پنجاه و چهار هجری  در سن شصت سالگی در زمان خلافت معاویه بن ابی سفیان در گذشت . رضی الله عنها در ضمن حدیث هایی که حفصه از رسول الله صلی الله علیه و سلم روایت کرده اند برادرش عبدالله و چند نفر دیگر هم از اصحاب رسول الله صلی الله علیه و سلم روایت کرده اند .
 

فاطمه دختر خطّاب رضی الله عنها

فاطمه دختر خطّاب که به دست مبارک برادرش عمربن الخطّاب مسلمان شد. فاطمه دخترخطّاب یکی ازبهترین زن دراسلام بود که باحکمت خود جلو بزرگترین دشمنان خدا ودین که قوم قریش بود ایستادگی کرددرمیان اقوام قوم قریش شدیدترین دشمن اسلام بودند وازجورظلم وستم آنها مسلمانی درامان نبودولی فاطمه که زنی شجاع بوددر برابر آنها اسلام خود را آشکارنمود. فاطمه بنت خطاب رضی الله عنها درخانه پدرخود خطاب بن نفیل الخطاب بزرگ شده ودرمیان قوم خود یعنی قریش دارای قدرومنزلت بسیاری بود اوزنی با عزت ، بااخلاق وباشخصیت بود. فاطمه رضی الله عنها ازدواج کردبا سعیدبن یزید بن عمره بن نفیل . زندگی بسیار آرام وباسعادت باشوهرخودداشت به همسرخودبسیاراحترام قایل بودواورابی نهایت دوست می داشت. فاطمه زنی عاقل ،دانا وخوشرو وشجاعی بودکه وقتی نورایمان به قلبش جا گرفت صادقتروقوی ترازاوزنی نبود هنگامی که رسول الله صلی الله علیه و سلم اورابه دین مبین اسلام دعوت نمودند بدون چون وچراباتمام وجود پذیرفتند چون می دانست که ازتاریکی وظلم سیاهی به روشنایی ونورقدم برمی دارد. فاطمه ازمسلمانان اوایل بود. فاطمه رضی الله عنها هنگامی اسلام آوردکه شوهرش اسلام آورده بودبه دست صحابی جلیل به اسم خباب بن الارت رضی الله عنه خباب بن الارت همسرفاطمه رانزد رسول الله صلی الله علیه و سلم بردندومسلمان شد شهادت به خداورسول خداآورد موقعی که سعیدهمسرفاطمه به خانه آمد برای فاطمه تعریف کرد که چه طورایمان واسلام آورده ومسلمان شد. فاطمه وقتی حرفهای همسرش شنید با جان ودل نزد رسول الله صلی الله علیه و سلم رفت وایمان آورد وبه دین حق پیوست. فاطمه دختر خطاب بعدازحضرت خدیجه کبری وام الفضل زن عباس ابن عبدالمطلب واسماء دخترابوبکرچهارمین نفراززنان بودکه اسلام آورده اند"رضی الله عنهما أجمعین" مشرکین قزیش همینکه باخبر می شدند که یک نفرایمان آورده ووارددین اسلام شده آنقدرآزارواذّیت به آنها می رساندند که ازشدت رنج ودردآن شبیه روغن خوش زدن درروی آتش بود. ولی باآن همه آزارواذیت وقتی نورایمان به قلب آنها جا می گرفت ومسلمان می شدند وبه دین اسلام وبه خداو رسول الله صلی الله علیه و سلم ایمان می آوردندوبا تمام قوا مقاومت می کردندوبا آن همه شکنجه ازایمان راسخ خود ازاسلام برنمی گشتند به همین خاطربعضی ازمسلمانان اوایل ازجورستم وآزارواذیت مشرکان اسلام خودرا پنهان می کردند درمیان مشرکان مکّه عمرهنوزاسلام نیاورده بودواودشمن سرسخت دین اسلام بود. خواهرش فاطمه می دانست که اگربرادرش عمربداند او وارد دین اسلام شده اوراآزارواذیت می رساند واسلام خودراپنهان نگه داشته بودولیکن بوی اسلام وقدرت ایمان مثل بوی مشک وعنبرهمه جا را پر کرده بود و پنهان نگه داشتن ایمان واسلام بسیار مشکل بود. یکی ازروزها عمربه خانه " أرقم بن أبی أرقم " رفت به قصد کشتن رسول الله صلی الله علیه و سلم. عمربسیار خشمگین وعصبانی تا آن لحظه دشمن اسلام بود دربین راه بامردی ازطایفه بنی زهره برخورد. مرد به عمر گفت کجا می روی برای چه اینقدرعصبانی هستی چه شده شمشیر به دست داری . عمرگفت می روم محمد رابکشم که بی احترامی می کند به دین ما وبه خدایان ناسزا می گوید وآن مردگفت چقدر مغرور هستی با این وضع نمی دانی چه می گویی وچه می کنی . برو ببین اهل خانه ات چه می کنند آنها به دین جدید گرویده اند درحالی که تو قصد قتل محمد الله صلی الله علیه و سلم داری عمر با عصبانیت گفت مگر کدام یک ازاهل خانه من ایمان آورده اند. آن مرد گفت خواهرت فاطمه وشوهرش به دین محمد وارد شده اند. عمر گفت به بدترین وجه آنها را می کشم عمر باشتاب همچنان درنده ای وحشتناک وارد خانه خواهرش شد صدایی شنید ولی نمی دانست این صدا از کجا وازچیست دراین اثناء فاطمه درون اطاق برای خباب بن الارت سوره " طه " می خواند همینکه صدای عمر شنیدند خباب پشت پرده پنهان شد. فاطمه ورقه ای ازقرآن که دردست داشت زیر دامنش پنهان کرد. عمروارد اطاق شد وگفت این چه صدایی بود که من شنیدم چه می خواندید اصلاً شماها چه می کنید فاطمه وشوهرش گفتند چیزی نبود که تو بشنوی . عمر گفت بله شنیدم وهمچنان شنیده ام تابع دین محمد شده اید سعید گفت بله تو فکرمی کنی غیرازدین تودینی دیگر نیست. عمر وحشتناک روی سعید شوهر خواهرش افتاد برای زدن. فاطمه آمد که ازشوهرش دفاع کند عمر مشت محکمی به صورتش زد که لز شدت درد خون از صورتش جاری شد. فاطمه گفت ای برادر مابه دین حق پیوسته ایم که دین دیگری بهترازاسلام حق نیست ما ایمان به خدا ودین رسول خدا آورده ایم. عمر بادیدن جاری شدن خون ازصورت خواهرش به خودآمدوگفت آن ورقه ای که دردست داری چیست نشانم ده خواهرش گفت می ترسم پاره کنی . عمر قسم یادکردو گفت پاره نمی کنم می خوانم وپس می دهم. فاطمه دردل گفت شاید اسلام بیاورد گفت تومسلمان نشده ای وبدنت نجس است بایدوضو بگیری وغسل به خود دهی چون کلام خدا فقط طاهرین به دست می گیرند باید بدنت راطاهرکنی . عمر رفت خودراغسل داد بدن را طاهر کرد ووضو گرفت وآن ورقه ای که قرآن رویش نوشته بودعمربرداشت وخواند، گفت به به بهترین کلام وبهترین حرف، همچون چیزی تابه حال نشنیده بودم.
درهمین لحظه خباب ازجایی که پنهان شده بود بیرون آمدوگفت ای عمرفکر می کنم خداوند خواسته دین محمد و دعوت محمد رابپذیری. چون من دیروزازمحمد شنیدم که دعاء می کرد ومی گفت خدایا اسلام راعزّت ببخش به عمرین. عمرگفت ای خباب محمد کجاست؟ خباب بی درنگ باعمررفتند خانه " أرقم بن أبی أرقم " درآن خانه ای که حضرت محمد صلی الله علیه وسلم با یاران نشسته بودند درهمان جا عمراسلام آوردومسلمان شد وبه خداورسول خداایمان ودین اسلام راپذیرفت بامسلمان شدن عمرمسلمانان همگی باصدای بلند تکبیرگفتند. صدای الله اکبر گویان آنهادرهمه جای مکه پیچید که مشرکان مکه به لرزه افتادند. مشرکین وقتی دانستند یکی دیگر ازبزرگان مکه به دین مبین اسلام پیوسته خواروذلیل وبه فکرچاره افتادند ولی مسلمانان با اسلام آوردن عمربن خطّاب رضی الله عنه عزّت وشرفشان روز به روز بالا گرفت. حضرت عمر رضی الله عنه مکان ومنزلت خاص دراسلام ومیان مردم دارد رسول الله صلی الله علیه و سلم برای عمردعانمود وخداوندبزرگ دعای رسولش صلی الله علیه وسلم اجابت فرمود وعمر مسلمان شد به وسیله خواهرش فاطمه بنت خطّاب  درقرآن کریم خداوند بزرگ برای کسانی که زودپیش قدم به دین مبین اسلام می شدندو به دعوت رسول خدا پاسخ مثبت می دادند درسوره " النحل " ثبت وبیان فرموده اند وسبحان الله العظیم وصلی الله وسلم علی سیدنا محمد وعلی آل واصحاب الکرام.

اسماء دختر ابوبکر صدیق رضی الله عنه

اسماء دختر ابوبکر صدیق رضی الله عنه اززنان مسلمان باایمان ودینداری بودکه اوازسن کودکی وکم سن وسالی شجاع وعاقل بود. اودرمکه زندگی می کرد. اسماء صحابیه صابره وعاقله وبا تحمل وبردباربود. پدرش ابوبکر صدیق صحابی وهمسرش زبیربن العوام رضی الله عنه وپسرش عبدالله ابن زبیر صحابی بودند. خواهرش ام المؤمنین عایشه صدیقه رضی الله عنها بودنداسماء 20 سال ازخواهر خودعایشه رضی الله عنها بزرگتر بود. درمکه به دین اسلام پیوست بعد ازاینکه 17 نفرازاهل مکه مسلمان شده بودند. اسماء گرفتار ظلم وآزارواذیت ابوجهل قرارگرفت. روزی که پدرش ابوبکر با حضرت رسول الله صلی الله علیه وسلم مهاجرت کردند. ابوجهل که دشمن خدا ودین اسلام ودشمن رسول خدا بود به خانه ابوبکر آمد دم درخانه ایستاد با چندنفر از مردان قریش به اسماء گفت:پدرت کجاست ؟ ایسماء جواب دادوگفت:نمی دانم پدرم کجا رفته ابو جهل سیلی محکمی به گوش اسماء زد که گوشواره اش  از گوشش بیرون افتاد ابوبکر با رسول الله صلی الله علیه و سلم از شر مشرکان و ظلم کفار قریش به غار حراء پناه برده بودند أسماء هر روز آب و نان برای پدر و رسول الله صلی الله علیه و سلم می برد أسماء سفره خوراکی را آماده کرده وسوار شد ولیکن یادش رفته بود بندی به نان ببندد در بین راه سفره باز شد واز شتر آویزان گشت أسماء دید که سفره دارد می افتد سفره را با دو تکه پارچه به دور کمر شتر بست محکم تا دیگر نیفتد به همین خاطر رسول الله صلی الله علیه و سلم لقب نطاقین داد وحضرت رسول الله صلی الله علیه و سلم برای اسماء دعا کردند که خداوند درجنت برایت آماده کرده به جای همه این زحمتها دو برابر اجروثواب . اسماء در مکّه ازدواج کرد وهمراه همسر خود زبیر بن العوام به مدینه مهاجرت نمودند . هنگامی که وارد مدینه شدند اسماء حامله بود ودرقباء فرزندش عبدالله تولد شد عبدالله اولین نوزاد ازمهاجرین بعد ازهجرت دراسلام است . اسماء درجنگ یرموک با پسرش عبدالله وهمسرش زبیر شرکت داشتند اوزنی سخاوتمند بودبه فقرا ومحتاجان کمک بسیار می کرد بردگان را آزاد می نمود . پسرش عبدالله درباره مادرش اسماء می گفت کسی سخاوتمندتر ازمادرم وخاله ام عایشه رضی الله عنهما ندیده اند در صدقه دادن وخیر خیرات کردن به مستمندان این دو خواهر بی همتا بودند حضرت عایشه رضی الله عنها مال را کم کم جمع می کرد وقتی که زیاد پول جمع آوری کرده بوددر بین مستمندان تقسیم می نمود. امّا اسماء هرچه دردست داشت همان اوّل به فقراء می بخشید. حجاج بن یوسف ثقفی با هزارها سربازمکّه را محاصره درآورده بودو7 ماه این محاصره ادامه داشت . حجاج مردی ظالم وستمکاربود. عبدالله پسراسماء با حجاج به جنگ پرداخت دراین جنگ عبدالله شهید شد امّا قبل ازشهادت حجاج عبدالله رابه سه راه اختیار داد. یکی اینکه عبدالله ازمکه خارج شود وبه هرجایی که می خواهد برود راه دیگر اینکه بجنگد تا شهید شود یا اسیر گردد. واگراسیرشد دست وپایش بسته به شام تبعید کند و سومی یا کشته شود یا پیروزعبدالله با مادرش اسماء به مشورت پرداخت مادرش گفت ای عبدالله با دشمن خدابه جنگ برو تا شهید شوی اگرشهیدشدی که پاداش تو پیش خداست واگرپیروز شدی تونورچشم منی . درآن زمان اسماء زنی سالخورده وبه پیری رسیده بود باوجودی که صد سال ازسنش گذشته بود هنوز عاقل وفاضل وحضورذهن داشت حتی هنوزیکی ازدندانهایش کم نشده بود اسماء برای فرزند خود عبدالله نگران وغصّه دار بود درحالی که سراپایش رنج ودرد فراگرفته بود به پسر خود عبدالله فرمود نمی خواهم بمیرم می خواهم ببینم یا شهید شوی دراین جنگ ویانجات یافته پیروزشوی . عبدالله رضی الله عنه به جنگ حجاج رفت. شهید شدجسد طاهر عبدالله حجاج ظالم به صلیب کشید. اسماء رضی الله عنها کنارجسدپسرش ایستادقطره ای ازاشک به چشم نیاوردوباشجاعت تمام به حجاج گفت پسرم راپایین بیاورحجاج که مردی ظالم وستمکاربودجواب ناروا به اسماء دادوگفت پسرت منافق بودامّا اسماء با آن همه کهن سالی با شجاعت ازدین داری وایمان داری ومردانگی پسرش سخنرانی کردوبه حجاج گفت ازتقواودین وفضل وکرم پسرم از کسی پوشیده نیست نه فقط پسرم بلکه پدرپسرم هم مردی دینداروباایمان بود وبه یادحجاج آوردهمه ذکر فضل پدر عبدالله واینکه عبدالله اوّلین کودکی بودکه درمدینه بعدازهجرت تولدشدو رسول الله صلی الله علیه و سلم دست مبارک خود رابه سروصورت عبدالله کشیدند وآنروز که عبدالله توّلد شدمسلمانان چقدرخوشحال شدند وتکبیریعنی "الله اکبر" گفتند. بعدازشهیدشدن عبدالله رضی الله عنه مادرش اسماء رضی الله عنها چند شبی دیگرزنده نماند واسماء وفات یافت درحالی که صدسال یعنی یک قرن ازعمرش می گذشت. رضی الله عنها وعنهم أجمعین.

أم کلثوم دختر علی بن ابی طالب رضی الله عنهما

در خانه فاطمه رضی الله عنها غوغایی به پا بود . خداوند بزرگ به فاطمه دختری عطا فرمودند . رسول الله صلی الله علیه و سلم با شتاب به خانه دختر خود فاطمه تشریف آوردند و به دختر خود تبریک و تهنیت عرض کردند به خاطر نوزادتازه وارد . رسول الله صلی الله علیه و سلم نوزاد را در آغوش گرفت و او را أم کلثوم نام نهادند أم کلثوم دختر علی بن ابی طالب کرم الله و جهه در آغوش مادر مهربانی چون فاطمه رضی الله عنها بزرگ و در خانواده آل رسول الله صلی الله علیه و سلم تربیت می یافت . رسول الله صلی الله علیه و سلم أم کلثوم را بسیار دوست می داشت .
وفات جد بزرگوار برای أم کلثوم بسیار دردناک و رنج آور بود أم کلثوم از پدرش علی رضی الله عنها لم و ادب به ارث برده بود او عاقل با ادب دانا به علم و فصیح زبان و چون پدرش دریای علم بود حتی قبل از سن ده سالگی شخصیت والایی داشت عجیب هم نبود چون در خانواده ای با ایمان بزرگ و پدر و مادری دلسوز و مهربان داشت . بعد ازخلافت ابوبکر رضی الله عنه حضرت عمررضی الله عنه خلافت مسلمین رابه عهده گرفتند . حضرت عمر ام کلثوم راازپدرش حضرت علی رضی الله عنه خواستگاری کردند. با وجودی که حضرت فرمودند ام کلثوم هنوز کوچک است به عقد حضرت عمررضی الله عنه در آوردند . حضرت عمربا خوشحالی بسوی مردم مهاجرین رفتند وفرمودندمرا مبارک بادگویید مردم گفتند برای چه به چه مناسبت فرمود برای اینکه دختر علی ابن ابی طالب به عقد خوددرآورده ام . ام کلثوم انتقال یافتند به خانه همسر خود عمربن خطاب رضی الله عنه او همچون مادرش فاطمه زهراء زنی مهربان باایمان باوقار وقانع اززندگی خود وباسادگی وخالی ازمظاهر دنیا شروع به خانه داری کرد. باوجودی که شوهرش خلیفه  وامیر مسلمین بود زندگیشان مثل باقی مردم ساده وبی آلایش بود اوزنی باحکمت دلسوز وحافظ مال وحلال همسربود. خداوند بزرگ دو فرزند به أم کلثوم ارزانی کردند به اسم زید بن عمر ورقیه بنت عمربن خطاب رضی الله عنهم اجمعین لیکن حضرت عمر عمر طولانی نداشت ودر نماز صبح به دست أبولولوءالمجوسی شهید شدند بعد از چندی أم کلثوم ازدواج کردند با پسر عمویش عوف بن جعفربن أبی طالب که عوف هم وفات یافت وآم کلثوم با برادر عوف محمد ازدواج کردند که اوهم بعد از مدتی وفات یافت أم کلثوم  باز هم ازدواج کرد با عبدالله بن جعفربن أبی طالب برادر عوف و محمد واین ازدواج أم کلثوم بود.روزگار بدین منوال گذشت تا اینکه شنید پدرش حضرت علی رضی الله هنه به دست "ابن ملجم" ضربت خوردند این مصیبت بزرگ برایش ناگوار و دردناک بود با شتاب به سوی پدر شتافت دید پدرش خوابیده و از درد ناله می کند. ابن ملجم را دید که دست او بسته اند گفت ان شا الله خدا خیرت ندهد ای دشمن خدا پدر من یک شهید است حضرت علی رضی الله عنه با وجود درد بسیار صابر و شجاع رو به اطرافیان خود کردند و با گفتاری همراه با عدالت فرمودند ای بنی عبدالمطلب اگر من شهید شدم جان به جای جان ، او را بکشید. اگر شفا یافتم امرش چیز دیگری است و رو به پسرش حسن رضی الله عنه کردند و فرمودند اگر من شهید شدم به این ضربه ای که خوردم او را هم ضربه بزنید و بکشید با ضربه نه با طور دیگر حضرت علی رضی الله عنه با آن ضربه شهید شدند. ام کلثوم از وفات پدر عزیز خود بسیار غمگین و ناراحت و غصه دار شدند اما از صبر شکیبایی و ایمانش چیزی کم نمی شد او مومن بردبار و صابر بود. مدتها بعد ام کلثوم پس از مرگ پدر با پسرش زید بن عمر در یک روز رحلت فرمودند و نماز جنازه آنها را عبدالله بن عمر رضی الله عنه خوانده اند.
 

رحلت حضرت عایشه رضی الله عنها

خورشید رفته رفته داشت غروب می کرد . شب فرا رسید وصدای اذان " الله اکبر" از مسجد شنیده میشد. صدایی که جان مؤمنین مشتاق شنیدن آن بودند. حضرت عایشه رضی الله عنها روزه بودند می خواست افطار کند . آن روزهم مثل باقی روزهای عمرش روزه بود اودرطول سال فقط روزهای عید روزه نمی گرفتند. حضرت عایشه رضی الله عنها به زنی که "امّ ذرّه" نام داشت البته خدمتکار خانه بود فرمودند برایم افطارآماده کن وافطارشامل کمی نان وروغن بیشترچیزی نبود. زن با تعجب نگاهی به آن غذا انداخت دردل خودگفت این چه غذایی است امروز چند هزار درهم با حضرت عایشه  بود پس آن پولها چه شد به کجا رفت آن روز عبدالله بن زبیر 80درهم فرستاده بود برای حضرت عایشه رضی الله عنها وحضرت عایشه آن 80هزار درهم را تقسیم کردند میان فقرا حتی یک درهم از آن پول هم  برای خود باقی نگذاشته بود تا برای افطار که  آن روزروزه بودند چیزی بخرد مادر ذره نان وروغن را آورد وگفت ای أم المومنین می توانستی از آن همه پولی که به فقیر و مسکین دادی چند درهمی برایمان طعام بخری با آن طعام افطار می کردیم . حضرت عایشه فرمودند ألان چرا؟می خواستی از اول یادم بیا وری حضرت آن قدربه فکر بینوایان بود که حتی درفکر خودش نبود آنقدر کمک به فقراء می کرد که اگرمالی داشت چیزی ازآن برای خود نمی گذاشت . حضرت عایشه رضی الله عنها نمازراهم طولانی می خواندند به طوری که ساعتها ایستاده درنمازخواندن بود روزی یکی ازدوستانش برای دیدارش آمده بود. دید حضرت عایشه رضی الله عنها درنماز ایستاده مدّتی آن شخص واایستاد وخسته شد ازایستادن . دید حضرت از نماز خواندن فارغ نمی شدند واز آنجا بیرون به بازار برای خرید چیزی که لازم داشت مدّتی بعد بازآمددیدکه بازهم حضرت عایشه رضی الله عنها همچنان به نماز ایستاده ودرنماز گریه می کند. حضرت عایشه رضی الله عنها دانا ودینداروباعلم بود به طوری که بزرگان صحابه درباره حدیث رسول الله صلی الله علیه وسلم ازاوسؤال می کردند.اوزنی فصیح زبان ودرادب زبان عربی وشعرعربی آشنایی فراوان داشت روزوروزگارگذشت حالا دیگرموقع رحلت فرارسیده بود ودربسترمرگ خوابیده بود عبدالله ابن عباس رضی الله عنه آمدند برای احوالپرسی ،عبدالرحمن پسربرادرش گفت ای ام المؤمنین عبدالله پسرعباس آمده اند برای احوالپرسی اگراشکالی ندارداجازه دهید تابیاید درحالی که تومادراوحساب می شوی . ابن عباس وارد شدند وگفتند ای مادر وای مادر مؤمنان بشارت ده توبه کسی می پیوندی که بسیار اورا دوست داشتی به رسول الله صلی الله علیه و سلم با گفتن حرف ابن عباس رضی الله عنه روح طاهر حضرت عایشه از بدن خارج شد و عبدالله بن عباس رضی الله عنه به یاد آورد حضرت رسول الله صلی الله علیه و سلم که چقدر عایشه را دوست می داشت و به زبان آورد آیه های قرآن که خداوند از آسمان برائت عایشه رضی الله عنها را بوسیله جبریل علیه السلام نازل فرمودند و یاد آورد که رسول الله صلی الله علیه و سلم چقدر به عایشه احترام می گذاشتند . حضرت عایشه رضی الله عنها شب و روز قرآن می خواندند و او هر چه از دین اسلام و قرآن می دانست برای مردان بازگو می کرد و مردم هم از قرآن تا حدیث از او سوال هایی می کردند که با خوشرویی جواب می دادند . رحلت عایشه رضی الله عنها در شب سه شنبه هفت رمضان سال 58 هجری در سن 66 سالگی بوده است .
 

صبر جمیل

حضرت رسول الله صلی الله علیه وسلم  قرعه می انداخت بین همسرانش تا ببیند قرعه به نام کدامیک از همسرانش می افتد که با خود به همراه ببرند به جنگی که برای آن آماده می شدند
قر افتاد به نام حضرت عایشه رضی الله عنها حضرت  رسول الله صلی الله علیه وسلم  بار وبند واسباب سفر را آماده کردند وحضرت عایشه رضی الله عنها را همراه با خود راهی راه کردند
حضرت عایشه رضی الله عنها بالای شتر در داخل کجاوه که خانه کوچک از پارچه که بر روی شتر درست می کردند نشسته بود وکسی او را نمی دید بعد از اتمام جنگ رسول الله صلی الله علیه وسلم دستور برگشت سپاه مسلمین را صادر کردندهمه اسباب واثا ثیه را جمع و آماده بر گشتن شدند همگی به قصد مدینه نزدیکیهای مدینه بار انداختند برای استراحت أم المومنین عایشه رضی الله عنها برای قضای حاجت رفته بودند که رسول الله صلی الله علیه وسلم دستور حرکت به مسلمانان از آن محل صادر کردند .سپاه اسلام سوارکاران وشتر سواران همگی راهی مدینه شدند حضرت عایشه از قضای حاجت بر می گشتند دست روی گردن خود گذاشت وفهمید گردنبندش را به گردن ندارد برگشت به همان محل اولی تا شاید گردنبند خود را بیابد اما موقع برگشت دید کسی آنجا نیست و همه رفته اند آن شتری که با از سوار می شد هم رفته آنها ندانسته بودند که حضرت عایشه در کجاوه نیست وخدمتکاران کجاوه را پشت شتر گذاشته غافل از اینکه حصرت عایشه در آن نیست شتر هم راه خود را گرفته ورفته بود حضرت عایشه در آن زمان کم سن وسال بودند نمی دانستند چه کنند در آن محل نشستند وفکرکردند حتما متوجه غیاب او می شوند وبر می گردند به دنبالش در حال نشستن به خواب می روند بعد از مدتی مردی از اصحاب به نام "صفوان بن معطل السلمی"که در پشت سر سربازان اسلام حرکت می کرد یک مرتبه نگاهی به پشت سر خود کرد ودید سایه ای شبیه انسان خوابیده نمایان است برگشت وجلو آمد و با صدای بلند گفت:"انا لله وانا الیه راجعون"حضرت عایشه که خوابیده بود با صدای صحابی از جای خود بلند شد وحجاب خود را پوشیده وکلمه ای یا سخنی بر زبان نیاورد  صحابی شتررا خوابانید وحضرت سوار شدند تااینکه به رسول الله صلی الله علیه وسلم  وسربازان اسلام رسیدند. همینکه بزرگتر منافقان عبدالله بن ابی بن سلّول حضرت عایشه رضی الله عنها رادرآن حال دید فرصت رابرای منافقی کردن غنیمت شمرد ودرمیان مردم شایع های دروغ وآن چیزهایی که شایسته ولایق خودشان ومنافقین همچون خودش بود به دروغ پردازی پرداختند . بعضی ازمردم که ازچیزی خبرنداشتنداین دروغ راباورکرده وبه زوجه رسول الله صلی الله علیه وسلم وبی خبر ازعقاب خدا افترا وبه کسی که خدا ورسول خدارادوست می داشت تهمت زدند واین حادثه به نام حادثه "الأفک" مشهوراست.منافقان بااین کارخودازخدا نترسیده . عقاب خداوند وآتش جهنم تاابدبرای خود خریدند -  حضرت عایشه رضی الله عنها ازاین افترا هیچ خبری نداشت تااینکه مریض شدند . قبلاً وقتی عایشه مریض میشد در حال مریضی اش رسول الله صلی الله علیه وسلم  بااوبالطف ومهربانی خیلی زیادرفتار می کردند اما این بار حضرت صلی الله علیه وسلم چندان علاقه ای به حضرت عایشه نشان نمی دادند . یک شب عایشه رضی الله عنها بازنی به نام ام مسطح بیرون رفتند وام مسطح دختر خاله ابوبکرصدیق رضی الله عنه بود این زن برای حضرت عایشه رضی الله عنها از حادثه آن شب ودروغی که منافقان درباره اش انتشار داده بودند تعریف کرد وگفت که پسرش هم درمیان دروغ پردازان بود حضرت عایشه رضی الله عنها بسیار بسیار ناراحت وغمگین شدند باور نمی کردم که مردم ازخدانترسند وازعذاب آخرت ترسی نداشته باشند وهمچون دروغی درباره او بگویند- حضرت عایشه رضی الله عنها زنی شریف پاکدامن پرهیزگار طاهره وطیبه بودند . این خبر برایش همچون صاعقه ای دردآوربود. افسرده حال گشتند درآن موقع بود که فهمیدند بی علاقه مندی  رسول الله صلی الله علیه وسلم  دراین مدت ازچه چیزی است . حضرت عایشه به خانه برگشتند واز رسول الله صلی الله علیه وسلم  اجازه خواستند برای چند روزی برود خانه پدرش ابوبکر صدیق رضی الله عنه عایشه با ناراحتی به خانه پدرش رفت از فرط نلرلحتی بسیار گریه کردند از فکر و غصه خواب به چشم نداشتند مادرش از اورا دلداری می داد ولی او همچنان غمگین وناراحت شبانه روز به دعا مشغول بود مادر وپدرش نگران حال او بودند می ترسیدند فکر وغصه او را از پای در آورد یک ماه از این واقعه گذشت وخبری از وحی برای رسول الله صلی الله علیه وسلم  نشد روزی رسول الله صلی الله علیه وسلم  وارد اتاق عایشه رضی الله عنها شدند وبا هم به گفتگو پرداختند حضرت عایشه فرمود یا رسول الله من چیزی برای گفتن ندارم در این مورد باید بگویم آنچه که پدر یوسف به فرزندان خود گفت که کار من چیزی جز صبر کردن نیست صبری نیکو واز خداوند خود یاری ومدد کاری می جویم وامیدوارم به خداوند که مرا تنها نمی گذارد واز آنچه که مردم دروغ می گویند به خدا پناه می برم وروی تخت خود دراز کشید هنوز رسول الله صلی الله علیه وسلم از اتاق بیرون نرفته بودند لحظه ای قبل از رفتن وحی از آسمان نازل شد وخداوند خبر برائت حضرت عایشه رضی الله عنها را توسط جبرییل به رسول الله صلی الله وعلیه وسلم ابلاغ فرمودند
رسول الله صلی الله وعلیه وسلم فوری به حضرت عایشه بشارت دادند وخبر برائت را به او تبریک گفتند وفرمودند به حضرت عایشه رضی الله عنه که خداوند از برائت تو وحی نازل فرموده اند مادر عایشه رضی الله عنها بسیار خوشحال شدند وبه دختر خود گفت بلند شو ای دخترم بلند وشکر وحمد خدا رابه جای آرحضرت عایشه با خوشحالی فراوان بلند شدند وشکروحمد خداوند بزرگ به جای آورد وسپاسگزارازخداوند که او راتنها نگذاشت . در سوره نورچند آیه از برائت این بانوی بزرگوارکه مادرهمه مؤمنین هستند تاقیام قیامت درآن قرآن که کلام خداوندبزرگ است نوشته وجاوید است خداوند مهربان مشت محکمی به دهن آن یاوه گویان منافقین زدند وخداوند آنهارا سوای خاص وعام کردند . البته هنوز هم مردمانی هستند بی خبر ازعذاب آخرت ومی گویند ما مسلمانانیم ولی ازمنافق بدترند بی احترامی به حریم رسول الله صلی الله وعلیه وسلم می کنند وبه زوجه رسول الله صلی الله وعلیه وسلم بی احترامند به کسی که خداوند عکس اورا برروی پارچه حریرقبل ازازدواج فرستاد وبه زنی که پارسا وپاکدامن وپرهیزگارترازاونبوده بی احترامی می کنند . خداوند آنها راخیر نمی دهد وخیر ندهد ونه دردنیا ونه درآخرت باید بگویم به آنها که برای خود آتش جهنم وعذاب الهی نخرند چون حضرت عایشه رضی الله عنها از اینگونه حرفها مبراء است واو خودش می دانست که بی گناه وپاکدامن ومی دانست که خداوند اورایاری میدهد این بود قصه یا حادثه "افک "
 

عایشه دخترابوبکر صدیق رضی الله عنه

یک شب رسول الله صلی الله علیه وسلم خواب دید مردی تکه پارچه ای ازحریردردست داردکه روی پارچه صورت دختری نقش شده بود.آن مردبه رسول الله صلی الله علیه وسلم فرموداین همسرتواست دوباراین رویا برای حضرت صلی الله علیه وسلم تکرارشدصاحب آن عکس روی پارچه حضرت عایشه رضی الله عنها دخترابوبکرصدیق"رضی الله عنه"دوست رسول الله  صلی الله علیه وسلم بود حضرت صلی الله علیه وسلم عایشه راازپدرش ابوبکرصدیق رضی الله عنه خواستگاری کردندواورابه عقدخوددرآوردنددرمکه ماه شوال دوسال قبل ازهجرت درحالی که آنوقت عایشه بیشترازشش سال ازعمرش نگذشته بود. لیکن حضرت رسول الله صلی الله علیه وسلم عایشه را به خانه آوردنددر    بعدازهجرت درسن 9 سالگی دریکی ازروزهاعایشه رضی الله عنها بابپه های هم سن وسال خودتاب بازی می کرد. صدای مادرش را شنید که اوراصدامی زند عایشه رضی الله عنها به سرعت پیش مادررفت اما نمی دانست برای چه وبرای چه کاری اوراصدازده اند.مادرش دست عایشه گرفت وبرد دست وصورتش راباآب شست وبه داخل اطاقی که پراززنها بودند برد .   عایشه نمی دانست چه کند تاآن موقع اصلاٌ نمی فهمید ازماجراهیچ خبرنداشت همراه مادروارداطاق شدند   بعضی اززنهای انصار نشسته بودندآنها بادیدن عایشه شروع کردن به تبریک گفتن وزندگی پرخیروبرکتی برایش آرزوکردندودرکنارخود نشاندن وگیسوی اوراشانه زدندوبافتند. هنگام چاشت بود حضرت رسول الله  صلی الله علیه وسلم تشریف آوردندحضرت عایشه رضی الله عنها ازدواج کردند که سن حضرت عایشه رضی الله عنها 9 ساله بود رسول الله صلی الله علیه وسلم عایشه رابسیاردوست می داشت . روزی عمروالعاص پرسید یا رسول الله درمیان مردم چه کسی رابیشتر دوست داری فرمودند عایشه . باز پرسیدند در میان مردان چه کسی را بیشتر دوست داری فرمودند ابوبکر صدیق پدر عایشه .
حضرت عایشه رضی الله عنها 9سال با حضرت رسول الله صلی الله علیه وسلم زندگی کردند تا روزی که حضرت رسول الله صلی الله علیه وسلم  به حق پیوست ولی دارای فرزندی نشدند حضرت عایشه خیلی دلش می خواست صاحب فرزندی شود که او را به اسم فرزندش صدا کنند چون در میان اعراب رسم این بود که هر مادری را به اسم فرزندش صدا می زدند مثلاً یکی پسرش عبد الله نام داشت مادر پسر را أم عبدالله یعنی مادر عبدالله صدا می زدند برای همین حضرت رسول الله صلی الله علیه وسلم حضرت عایشه را أم عبدالله صدا می زدند وعبدالله هم پسر أسماء خواهر حضرت عایشه بود که پدرش زبیر نام داشت حضرت عایشه ذضی الله عنها زنی دین دار با تقوا وپرهیزکاروبا فضل بود به خاطر همین دین داری وعلم داری رسول الله صلی الله علیه وسلم  برایش احترام بسیار قائل بود. روزی جبریل علیه السلام  به شکل اسب ایستاده بودند با رسول الله صلی الله علیه وسلم حرف می زدند . حضرت عایشه دید که رسول الله صلی الله علیه وسلم دست مبارکشان روی مو وگردن آن اسب گذاشته بود عایشه رضی الله عنها برای رسول الله صلی الله علیه وسلم گفت که اورادیده وبا اسب حرف می زده اند حضرت صلی الله علیه وسلم فرمودند آیا مرادیدی عایشه فرمود بله تو رابااسب دیدم .باز حضرت فرمودند حتماً مارادیدی عایشه بله ای رسول الله حضرت  صلی الله علیه وسلم فرمودند من با جبریل بودم وجبریل سلام تورارساند عایشه رضی الله عنها فرمود و علیه السلام  . یعنی سلام خدا براوباد وخوش آمدآن مهمان وخداوند اورااجروخیر دهد بهترین خیروثواب .

دختران رسول الله صلی الله علیه وسلم

رقیه رضی الله عنها دختر رسول الله صلی الله علیه وسلم قبل ازنازل شدن وحی برپدرش محمد بن عبدالله ومادرش خدیجه دخترخویلددرمکه متولد شد.رقیه دردامان مادری مهربان بزرگ و بزرگترتااینکه دختری دینداروزیبا ومهربان به سن رشدوازدواج رسید.            
رقیه باجوانی به اسم عتبه پسرأبی لهب عموی رسول الله صلی الله علیه وسلم ازدواج کردندهنگامی که وحی برای رسول الله صلی الله علیه وسلم نازل شد ازطرف خداوندبه وسیله جبرئیل وحضرت مردم را به دین مبین اسلام وبه یکتاپرستی دعوت می کرد . أبولهب عموی پیغمبرازدشمنان سرسخت خداورسول خدابودوبه برادرزاده خود حضرت رسول الله صلی الله وعلیه وسلم آزار واذیت می رسانید نه فقط خودش بلکه زن ابولهب هم همچنان از دشمنان خداودین رسول خدابودندآن دو هرچه از دستشان برمی آمدمی کردندخار وخاشاک در پیش پای حضرت صلی الله وعلیه وسلم می ریختنداز هر ظلم وستمی خودداری نمی کردند هنگامی که خداوند سوره ی "تبًت یدا أبی لهب وتب" نازل فرمودندابو لهب بسیار خشمگین وغضبناک شدوبه پسرش عتبه گفترقیه دختررسول الله صلی الله وعلیه وسلم را طلاق بدهد ابولهب به پسرش گفت تمام دارایی ام به تو حرام اگر زنت را طلاق ندادی پسرش به دستور پدر رقیه را طلاق دادلیکن رقیه هنوز به خانه همسرش نرفته بودفقط به عقد او بود خداوند بزرگ همسر بهتری نصیب رقیه کردورقیه با حضرت عثمان بن عفان رضی الله عنه ازدواج کرد آنها یعنی رقیه وهمسرش ازجور وظلم وستم مشرکین مهاجرت نمودند به سرزمین حبشه رسول الله صلی الله علیه وسلم از آنها خبری نداشت تا اینکه زنی ازطایفه قریش به حضرت خبردادکه عثمان بازنی همراه دیده که زن سوار برالاغ وعثمان افسار به دست می رفتند رسول الله صلی الله علیه وسلم فهمیدند وفرمودمهاجرت عثمان ورقیه رضی الله عنهما مانند مهاجرت لوط علیه السلام وزوجه اش می باشد .
خداوندپسری عطافرمودند به نام عبدالله برای رقیه وعثمان که به حضرت عثمان ابو عبدالله می گفتند.عبدالله به سن دوسالگی رسیده بودکه رئزی خخروسی بامنقارش صورت او رانوک زدواین زخم باعث وفات عبدالله شددرحالی که کودکی بیش نبود.
مسلمانان کم کم ازجورظلم وآزارمشرکین ازمکه مهاجرت می کردند درآن هنگام که رسول الله صلی الله علیه وسلم آماده برای جنگ بدرمی شدند دخترش رقیه رضی الله عنها مریض ودربستربیماری بود. رسول الله صلی الله علیه وسلم دستور دادندبه حضرت عثمان که درکنار همسر خود رقیه بماند به خاطر بیماریش . خداوند بزرگ درجنگ بدرنصرت بخشید وحضرت رسول الله صلی الله علیه وسلم دونفر ازاصحاب رافرستاد تاخبر پیروزی سپاه اسلام به مردم برساند دراین هنگام رقیه رضی الله عنها رحلت کرده بود وزنهای زیادی از مسلمانان از وفات رقیه رضی الله عنها ناراحت بودند. خواهرش فاطمه زهرا، از مرگ خواهر خود رقیه بسیارغمگین وازفراق رقیه بسیارناراحت وگریه می کرد.
رسول الله صلی الله علیه وسلم با سربازان اسلام ازجنگ بدربرگشتند حضرت صلی الله علیه وسلم برای دخترخودرقیه غمگین بودندواشک ازچشمان دخترش فاطمه باجامه اش پاک می کردند. بعدازوفات رقیه رضی الله عنها ام کلثوم دختر دیگررسول الله صلی الله علیه وسلم به ازدواج حضرت عثمان رضی الله عنه درآمدوام کلثوم همچون خواهرش رقیه قبلاٌ ازدواج کرده بود بابرادرعتبه یکی دیگر از پسران أبولهب که اوهم به دستورپدرش أبولهب ام کلثوم را طلاق داد. حضرت عثمان رضی الله عنه باام کلثوم درسال سوم ازهجرت ازدواج کردند اما خداوندفرزندی رزق آنها نکردتاایتکه درماه شعبان سال 9 هجری وفات یافت بدین ترتیب حضرت عثمان رضی الله عنه با دو دختررسول الله صلی الله علیه وسلم ازدواج کرده اندبه همین مناسبت اورا"ذالنورین"می نامندبعدازوفات ام کلثوم حضرت صلی الله علیه وسلم فرمودنداگردختری دیگر داشتم به ازدواج عثمان درمی آوردم اماحضرت فاطمه زهراکوچکترین دختران رسول الله صلی الله علیه وسلم هستندکه 5 سال قبل از نازل شدن وحی تولد شدودرسن 15 سالگی به عقد ازدواج حضرت علی رضی الله عنه درآمدندوزینب یکی دیگرازدختران رسول الله صلی الله علیه وسلم بودندکه صحابی جلیل به نام ابوالعاص بن الربیح رضی الله عنه ازدواج کرده اند.
 

فاطمه الزهرا دختررسول الله صلی الله وعلیه وسلم

در مکه درخانه رسول الله صلی الله وعلیه وسلم قبل از نبوت چهارمین دختر رسول الله صلی الله وعلیه وسلم بعد اززینب ورقیه وام کلثوم،فاطمه ریحانه رسول الله صلی الله وعلیه وسلم چشم به جهان گشود
مادرش خدیجه رضی الله عنهایکی از بهترین زنان مکه پاکدامن وبا اصل ونسب تر از اونبودپدرش محمدبن عبدالله به راستگویی وامانت داری مشهور بودمیان مردم به محمد امین مقلب وکسی بودکهخداوند بزرگ اورا برای پیغمبری ورسالت انبیاء برگزیده بود
فاطمه درمیان خانه مبارک پدر مهربان ودر دامان مادری دلسوز تربیت یافته ونور ایمان در قلبش می درخشید.مادرش سیده خدیجه رضی الله عنها3سال قبل از هجرت به مدینه رحلت نمودندروروزوروزگارحضرت رسول صلی الله وعلیه وسلم با اصحاب کرام به مدینه هجرت نمودندحضرت علی رضی الله عنه فرزند ابی طالب عموی رسول الله صلی الله وعلیه وسلم می خواست با فاطمه رضی الله عنه ازدواج کنددر آن موقع سن حضرت فاطمه رضی الله عنها 15سال و5ماه بودوحضرت علی رضی الله عنه شش سال بزرگتر بودندآنها در سال سوم هجرت ازدواج کردندوحضرت فاطمه رضی الله عنها بامهر "400درهم"به خانه حضرت علی کرًم الله وجه مشرف شدند  هنگامی که فاطمه  می خواست به خانه همسر گرامی اش برود .پدرش رسول الله صلی الله وعلیه وسلم چندی از وسایل خانگی مثل حوله وتشک ومتکای ساخته شده از پوست وپراز لیف وآسیاب دستی برای آرد کردن گندم ویک مشک آبی وکوزه وخمره همراه دختر خود به خانه اش فرستاد . در شب زفاف فاطمه حضرت رسول الله صلی الله وعلیه وسلم وضو گرفت وآب وضو را پاشید روی حضرت علی وفاطمه رضی الله عنهما وبرایشان زندگی پر برکت آرزو کرد ودعا کرد که خداوند زندگی آنها را مبارک ودر زندگی خوشوقت وسعادتمند وصاحب اولاد صالح گردند خداوند به حضرت علی وفاطمه چهار فرزند عطا کرد به اسم حسن وحسین وزینب وام کلثوم - رضی الله عنهم أجمعین – حضرت زینب باعبدالله بن جعفرازدواج کردندوام کلثوم با حضرت عمر رضی الله عنه ازدواج کرد .
حضرت فاطمه رضی الله عنه کارهای خانه را خود به تنهایی انجام می داد از صبح تا شب کار میکرد دستهایش از آسیاب کردن گندم طاول زده بود.همچنان حضرت علی از صبح تا شب کار می کردند همیشه خسته از کار به خانه بر می گشتند . یک  روزحضرت علی رضی الله عنه به همسر خود فاطمه گفت خسته شدم از کار زیاد از آب آوردن از چاه درد سینه دارم حضرت فاطمه هم فرمود منم از آسیاب کردن گندم دستهایم پینه بسته حضرت علی به فاطمه گفت برو به خانه پدرت شاید کسی برای دست کمکی ات باشد اسیران جنگی زیاد هستند بگو به پدرت تا یکی از آنها بفرستد به خدمتکاری در کار خانه کمکت کند . فاطمه رضی الله عنها رفت به خانه پدر .پدرش با مهربانی پرسید دخترم برای چه کاری آمده ای فاطمه رویش نیامد وشرم وحیا باعث شد که چیزی بگوید وحرفی بزند به پدر خود گفت برای سلام واحوال پرسی آمده وبه خانه برگشت. حضرت علی از فاطمه پرسید چه شد فاطمه جواب داد رویم نشد وچیزی نگفتم بعد از آن آنها همراه هم رفتند خانه رسول الله صلی الله وعلیه وسلم موضوع را در میان گذاشتند  اما حضرت رسول الله صلی الله وعلیه وسلم نه خدمتکاری ونه اسیری هیچ کدام به آنها نداد وفرمود :اهل الصفه گرسنه اند وبا فروختن اسیران خرج آنها در می آوریم واهل الصفه مردمان مهاجر وفقیری بودند که در رعایت رسول الله صلی الله وعلیه وسلم در مسجد مدینه  زندگی می کردند . حضرت علی وفاطمه به خانه برگشتند مدتی بعد رسول الله صلی الله وعلیه وسلم به خانه فرزند خود فاطمه زهرا آمدند وفرمودند من چیزی  به شما  می آموزم که آز آنچه طلب کرده اید اجر وثواب بهتر و بیشتری دارد شب هنگام خواب آن وقت که به رختخواب می روید -33بار "سبحان الله " و33بار" الحمدالله" و34مرتبه "الله اکبر" بگویید که نفع آن از خدمتکار بهتر وبیشتر است وخستگی شما رفع میشود. رسول الله صلی الله وعلیه وسلم قاطمه را بسیار دوست میداشت وهمیشه می فرمود فاطمه پاره تن من است کسی او را ناراحت نکند ناراحتی او ناراحتی من است این بود قسمتی از زندگی دختر گرامی رسول الله صلی الله وعلیه وسلم .

حضرت خدیجه دختر خویلد صاحب قصر مروارید در بهشت

    خدیجه رضی الله عنها دختر خویلد اولین زن و اولین کسی بود که به اسلام و به رسالت محمد صلی الله علیه و سلم ايمان آورد بنا به قول رسول الله  صلي الله عليه وسلم خدیجه بهترین زن در دنیا و آخرت است البته بعد از آسیه دختر مزاحم زن فرعون و مریم العذرا مادر عیسی علیه السلام .
خدیجه رضی الله عنها زنی ثروتمند که تمام دارایی خود را در راه خدا و دین اسلام خرج می کرد بطوری که زبانزد خاص و عام بود، خدیجه رضی الله عنها یک شب خواب دید آفتاب فرود آمد در مکه و در خانه اش و تمام جاها را روشن کرد بعدا فهمید که تعبیر خوابش رسالت محمد صلي الله عليه وسلم است ، خدیجه رضی الله عنها ثروت خود را از راه تجارت کسب کرده بود او برای اولین بار سرمایه خود را به محمد بن عبدالله که مردی شریف و صادق و امین بود سپرد که برای کسب تجارت به سفر شام برود .
محمد بن عبدالله همراه قافله برای تجارت با دارایی خدیجه به شام و یمن مسافرت کرد همراه با غلام خدیجه که میسره نام داشت بعد از برگشت از مسافرت محمد صلي الله عليه وسلم  با مال فراوان ، غلام خديجه يعنی ميسره از آنچه در سفر از محمد صلي الله عليه وسلم دیده بود برای خدیجه تعریف کرد و گفت آنچه برایم شگفت آور بود این بود که وقتی محمد حرکت می کرد بالای سرش ابری سایه افکنده بود و هر جا می رفت آن ابر با او بود تا از حرارت و گرمی آفتاب در امان باشد و برای خدیجه تعریف کرد قصه شتری که مریض شد و از شدت مرض نمی توانست راه برود و رسول الله صلي الله عليه وسلم دست بر سر و کمرش کشید و شفا یافت و آن همه برکت که از وجود رسول الله دیده بود برای خدیجه تعریف کرد و خدیجه رضی الله عنها با دل و جان شنیدند و شیفته راستی و امانت داری رسول الله شدند و در ذات پاک محمد امیت ذره ای غرور و تکبر دیده نمی شد از ضعف و خستگی خبری نبود امانت دار و راستگو و زرنگ و خردمندی اش نمونه بود و خدیجه هم راستگو و پاکدامن و زیباترین زنان قریش و خوش رفتار و در بین زنان قریش جاه و منزلت با شکوهی داشت بعد از آمدن محمد از سفر تجارت خدیجه به ایشان پیشنهاد ازدواج دادند ، پیامبر در آن زمان  بيست و پنج  سال و خديجه  چهل ساله بودند وسرانجام ازدواج آنها با سادگی  انجام گرفت رسول الله صلي الله عليه وسلم خدیجه را بسیار دوست می داشت آنقدر برای خدیجه احترام قائل بود که تا زمان زندگی با خدیجه هرگز ازدواج نکرد حتی برای دوستان خدیجه رسول الله صلي الله عليه وسلم احترام قائل بود ، فرزندان رسول الله صلي الله عليه وسلم از خدیجه رضی الله عنها دو پسر و چهار دختر بودند که پسران قایم و عبدالله و دختران زینب و رقیه و ام کلثوم و فاطمه رسول الله صلي الله عليه وسلم اجمعین بودند  پسران قبل از بعثت پدر فوت کردند و دختران بعد از بعثت به غیر از فاطمه زهرا همسر علی رضی الله عنه بعد از وفات پدر بزرگورشان فوت کردند .
خديجه رضي الله عنها در طول زندگی اش با رسول الله صلي الله عليه وسلم از بهترین زنان زمان خود صاحب عقل و دین بود او فهمیده بود که همسرش غیر از مردان دیگر است وقبل از اسلام و بعد از اسلام برای همسر خود یار و غم خوار بود و در خوشی نا خوشی با او بود  و هیچ زمان او را تنها نمی گذاشت حتی موقعی که رسول الله صلي الله عليه وسلم به غار حرا می رفت ورفتنش مدتها طول می کشید با خوشرویی ازاو استقبال می کرد هچوقت صدایش به روی رسول الله صلي الله عليه وسلم بلند نکرد وبرای یک بار هم در طول زندگی رسول الله صلي الله عليه وسلم بیازارد برای همین هم بهترین وبزرگترین پاداش اجر وثواب قصری از مروارید در جنت از طرف خدا صاحب است .
در حدیث بخاری – از أبی  هریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلي الله عليه وسلم  فرمود . جبرییل عایه السلام آمد و گفت یا رسول الله خدیجه می آید با ظرف پر از غذا وقتی آمد از طرف خدا ومن به او سلام برسان وبشارت بده به او که قصری در بهشت دارد که از مروارید درست شده است . این بار هنگامی که وحی بر رسول الله صلي الله عليه وسلم نازل شد از طرف خدا به وسیله جبرییل رسول الله صلي الله عليه وسلم از ترس وهراس بر خود می لرزید و می گفت مرا بپوشانید مرا بپوشانید . خدیجه که زنی عاقل دانا وبا حکمت بود فهمید که دگرگونی بزرگی در حال شرف است واز آنچه که رسول الله صلي الله عليه وسلم برایش گذشته بود به گفته های همسر گرامی خود لحظه ای شک نکرد و دانست که از رفتن رسول الله صلي الله عليه وسلم به غار حرا وتنها ماندن او روزها وماهها ثمره ای عظیم به بار می آورد وبا دانایی وخوشرویی با تمام و کمال رو به رسول الله صلي الله عليه وسلم کرد وگفت بخدا خداوند تو را برگزیده خداوند از امانت داری وصادقی ات به تو عزت واحترام می بخشد چون تو صله رحم به جای می آوری وبه خویش واقوام خود می رسی به یتیم وفقیر کمک می کنی امانت دار ومهمان نواز هستی به مردمان بی بضاعت کمک می کنی در خوب وبد آنها شریک هستی بشارت باد بیه خدایی که خدیجه آفریده من آرزو می کنم نبی ورسول این مردم هستی به این کلمات دلنشین رسول الله صلي الله عليه وسلم کمی آرام گرفت بعد از این که از حول صدمه وحی رسول الله صلي الله عليه وسلم استراحت کرد وآرام گرفت خدیجه او را به خانه پسر عموي خود "ورقة بن نوفل" که مردی نصرانی وحافظ تورات بود برد وهر چه که بر  رسول الله صلي الله عليه وسلم گذشته بود بدون کم وکاست وبا احترام فراوان برای پسر عمویش بازگو کرد.ورقة بن نوفل که آنها را شنید گفت این نشانه ها نشانه نبوت است واین نشانه ای است که خداوند برای حضرت موسی نازل کرد وبه رسول الله صلي الله عليه وسلم بشارت داد که تو پیغمبر آخرالزمان وخاتم الرسلین هستی بعد از آن واقع ودر تمام دوران زندگی حضرت خدیجه رضی الله عنها همراه رسول الله صلي الله عليه وسلم پا به پا همراهي مي كرد اززمان نزول وحي تا هنگامی که در حیات  بودند جان ومال خود را فدای همسرکرد درهمه درد ورنج با او شریک بود وازآن همه رنج وزحمتی که یهودیان برای رسول الله صلي الله عليه وسلم فراهم می کردند ومزاحم رسول الله می شدند رنج می برد ولی با تمام وجود ایستادگی می کرد حتی در زمانی که3سال در شعب أبی طالب رسول الله صلي الله عليه وسلم با مسلمانان در محاصره بودند ودر آنجا نه آبی بود و نه علفی خدیجه هر چه دارایی داشت در راه خدا و رسول الله صلي الله عليه وسلم ودین مبین اسلام خرج کرد واز هیچ کمکی فرو گزار نبود .
خدیجه رضی الله عنها در سال دهم از بعثت و3سال قبل از هجرت جهان را بدرود گفت در آن سال عموی رسول الله صلي الله عليه وسلم أبو طالب فوت کردند آنها هم خديجه وهم أبوطالب پشتيبان پيغمبر صلي الله عليه وسلم بودند بخاطر در گذشت آن دو رسول الله صلي الله عليه وسلم خیلی غمگین وناراحت وافسرده بودند وآن سال را سال پرغم وغصه یاد کردند. رسول الله صلي الله عليه وسلم همیشه خدیجه وفداکاریهای اوبود هیچوقت اورا فراموش نمی کرد حتی دوستان خدیجه راگرامی می داشت تا جایی عایشه رضی الله عنها تعریف می کرد موقعی که رسول الله صلي الله عليه وسلم یاد خدیجه می کرد من حسودی ام میشد خدیجه رضی الله عنها فرزندان خود رابا کمال ادب ودرجمع خانواده اسلامی تربیت کرده بود نسب خدیجه رضی الله عنها با نسب رسول الله صلي الله عليه وسلم بهم می رسید با جد چهارم ایشان پدرش خویلد یکی از بزرگان بنی اسد طایفه ای بزرگ در شهر مکه بود. خدیجه رضی الله عنها پانزده سال قبل ازعام الفیل تولد شدند وقبل از ازدواج با  رسول الله صلي الله عليه وسلم دو بار ازدواج کرده بودند او تنها زن از زنان رسول الله صلي الله عليه وسلم بودند که در زمان حیات رسول فوت کرد ودر مکه مکرمه دفن شده است درزمانی که رسول الله صلي الله عليه وسلم مکه را فتح کردند فرمودند که پرچم اسلام در جایی بزنند که در آن محل حضرت خدیجه رضی الله عنها دفن شده بود وآن محل را مقر فتح اسلام قرار دادند خدیجه رضی الله عنها زنی پاکدامن پرهیزگار دین دار وبا شجاعت بود .
اودردل شب ودر طول روز قرآن می خواند وهمیشه درطول دوران زندگی اش درغم ودرد واندوه رسول الله بی مانند بود دردعوت بسوی حق ودر نشردین اسلام مسؤلیت بزرگی به عهده داشتند ازآزارواذیتی که کفار قریش به  رسول الله صلي الله عليه وسلم
روا می داشتند رنج می برد اما وقتی که می دید مردم دسته دسته ازبزرگ وکوچک به اسلام مشرف مشرف میشوند ودین اسلام را با جان ودل می پذیرند خوشحال وراضی بود و غم واندوه خود را فراموش می کرد خدیجه رضی الله عنها اولین مادر مؤمنین یکی ازپاکیزه ترین وبانجیب ترین زنان قریش بود این بود شمه ای اززندگی بزرگ بانوی اسلام رضی الله عنها .   

سنتهاي اذان
چنانچه  مجموعه پنج تا هستند:
1-    شنونده اذان مانند مؤذن بگويد، مگر در «حَيَّ عَلَى الصَّلاةِ، وَحَيَّ عَلَى الفَلاَحِ»، که بايد بگويد: «لاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إلاَّ بِاللهِ». (رواه البخاري ومسلم).
نتيجه اين سنت اين است که: بهشت برين برايت حاصل مي‌شود. چنانکه در حديث صحيح مسلم آمده است.
2-    شنونده اذان (بعد از ختم آن) بگويد: «وَأَنَا أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، وَأَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُوْلُهُ، رَضِيْتُ بِاللهِ رَباًّ، وَبِمُحَمَّدٍ رَسُوْلاً، وَبِالإِسْلاَمِ دِيْناً» «و من نيز گواهي مي‌دهم نيست معبودي بحق بجز خداي يکتا و همانا محمد فرستاده خدا است و به پروردگاري خداوند و به دين اسلام و پيامبري محمد راضي شدم».
نتيجه اين سنت اين است که: گناهان آمرزيده مي‌شود چنانکه در همان حديث مذکور است.
3-    بعد از تمام شدن اذان و جواب دادن، بر پيامبر -صلى الله عليه وسلم- درود بفرست، و کامل‌ترين آن درود ابراهيمي است.
دليل آن فرمايش پيامبر -صلى الله عليه وسلم-: «هر گاه صداي مؤذن را شنيديد پس مانند مؤذن بگوئيد، سپس بر من درود بفرستيد، زيرا هر کس که بر من يک درود بفرستند، خداوند بر او ده درود مي‌فرستد». (رواه مسلم).
معنای درود خداوند بر بنده: خداوند او را در ملاي اعلي (نزد فرشتگان) بخوبي ياد مي‌کند.
درود ابراهيمي چنين است: «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى إِبْرَاهِيْمَ وَعَلى آلِ إِبْرَاهِيْمَ، إِنَّكَ حَمِيْدٌ مَجِيْدٌ، اللَّهُمَّ بَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا بَارَكْتَ عَلَى إِبْرَاهِيْمَ وَعَلَى آلِ إِبْرَاهِيْمَ، إِنَّكَ حَمِيْدٌ مَجِيْدٌ». (رواه البخاري).
4-    بعد از درود چنين بگويد: «اللَّهُمَّ رَبَّ هَذِِهِ الدَّعْوَةِ التَّامَّةِ، وَالصَّلاَةِ القَائِمَةِ، آتِ مُحَمَّداً الْوَسِيْلَةَ وَالْفَضِيْلَةَ، وَابْعَثْهُ مَقَاماً مَحْمُوْداً الَّذِيْ وَعَدْتَهُ». «الهی، اي صاحب اين دعوت کامل و نمازي که بر پا مي‌شود به محمد وسيله و فضليت عطا بفرما، و آن مقام نيکوئي که به او وعده داده‌‌اي به او بده». (رواه البخاري).
فايده اين دعا: کسي که اين دعا را بخواند شفاعت پيامبر -صلى الله عليه وسلم- برايش روا مي‌گردد.
5-    بعد از آن براي خودش دعا بکند، و از فضل و کرم خدا طلب نمايد زيرا که دعايش استجاب مي‌شود. بدليل فرمايش رسول خدا -صلى الله عليه وسلم-: «همچنان که مؤذنها مي‌گويند بگو، پس هر گاه تمام کردي از خدا سؤال کن که به تو داده مي‌شود». (رواه أبو داود وحسنه الحافظ ابن حجر وصححه ابن حبان).
مجموع سنت هايي که فرد مسلمان هنگام شنيدن اذان انجام دهد (25) سنت مي‌باشد.

سنتهاي رفتن به مسجد
1-    زود رفتن به مسجد، پيامبر -صلى الله عليه وسلم- فرمود: «اگر مردم مي‌دانستند پاسخ به اذان و نشستن در صف اول چه پاداشي دارد، آنگاه برايشان بدون قرعه‌اندازي حاصل نمي‌شد. هرآينه قرعه‌‌کشي مي‌کردند. و اگر مي‌دانستند زود رفتن به مسجد چه پاداشي دارد هرآينه براي بدست آوردنش قرعه‌کشي مي‌کردند، و اگر مي‌دانستند در نماز عشاء و صبح چه پاداشي نهفته است هرآينه با چهار دست و پا مي‌آمدند». (متفق عليه).
2-    خواندن دعای رفتن به مسجد: «اللَّهُمَّ اجْعَلْ فِيْ قَلْبِيْ نُوْراً، وَفِيْ لِسَانِيْ نُوْراً، وَفِيْ سَمْعِيْ نُوْراً، وَاجْعَلْ فِيْ بَصَرِيْ نُوْراً، وَاجْعَلْ مِنْ خَلْفِيْ نُوْراً، وَمِنْ أَمَامِيْ نُوْراً، وَاجْعَلْ مِنْ فَوْقِيْ نُوْراً، وَمِنْ تَحْتِيْ نُوْراً، اللَّهُمَّ أَعْطِنِيْ نُوْراً». (رواه مسلم). «الهی، قرار بده در قلبم نوري، و در زبانم نوري، و در گوشم نوري، و در چشمم نوري و از پشتم نوري، و از جلوم نوري و از بالايم نوري و از پائينم نوري، الهی، به من نوري عطا بفرما».
3-    با آرامش و وقار رفتن، پيامبر -صلى الله عليه وسلم- مي‌فرمايد: «هر گاه اقامه نماز را شنيديد در حال آرامش و وقار بسوي نماز برويد».
4-    پياده به مسجد رفتن، فقها تصريح کرده‌اند که آهسته‌آهسته گام برداشتن و عجله نکردن در هنگام رفتن به مسجد سنت محمد -صلى الله عليه وسلم- می باشد، تا اينکه نيکيهاي آن شخص زيادتر شود. و آنها به نصوص شرعي که درباره بسيار گام برداشت بسوي مسجد است، استناد نموده‌اند.
رسول خدا -صلى الله عليه وسلم- فرمود: «آيا شما را راهنمائي نکنم به چيزي که توسط آن خداوند گناهان را پاک مي‌کند و مقام و درجات را بالا مي‌برد؟» صحابه عرض کردند: بله اي رسول خدا، فرمود: «گامهاي بسيار برداشتن بسوي مساجد ...». (رواه مسلم).
5-    دعای هنگام وارد شدن به مسجد: «بِسْمِ اللهِ وَالصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ عَلَى رَسُوْلِ اللهِ. اللَّهُمَّ افْتَحْ لِيْ أَبْوَابَ رَحْمَتِكَ». «الهی، دروازه رحمتت را برايم بگشا».
هر گاه يکي از شما به مسجد داخل شد بايد بر پيامبر -صلى الله عليه وسلم- درود بفرستد و بگويد: «اللَّهُمَّ افْتَحْ لِيْ أَبْوَابَ رَحْمَتِكَ». (رواه النسائي وابن ماجه وابن خزيمه و ابن حبان).
6-    با پاي راست وارد شدن، بدليل قول أنس بن مالک -رضي الله عنه-: «سنت است که هنگام داخل شدن به مسجد با پاي راست و هنگام خارج شدن با پاي چپ خارج شوي». (أخرجه الحاکم).
7-    براي صف اول جماعت به جلو رفتن: «اگر مردم مي‌دانستند در اذان و صف اول جماعت چه پاداشي نهفته است سپس نمي‌يافتند مگر اينکه قرعه‌کشي کنند هرآينه قرعه‌کشي مي‌کردند». (رواه البخاري ومسلم).
8-    دعای هنگام بيرون شدن از مسجد. «هر گاه از مسجد بيرون شدي بگو: «اللَّهُمَّ إِنِّيْ أَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ». (رواه مسلم).
و در روايت نسائي: هنگام خروج بر پيامبر درود بفرستد.
9-    با پاي چپ بيرون شدند، بدليل قول انس-رضي الله عنه- چنانچه گذشت.
10-     خواندن نماز تحية مسجد.
«هر گاه يکي از شما به مسجد وارد شد هرگز ننشيند تا اينکه دو رکعت نماز بخواند». (متفق عليه).
امام شافعي مي‌فرمايد: خواندن تحية المسجد حتى در اوقات نهي شده نيز روا هست.
حافظ ابن حجر مي‌گويد: اهل فتوي بر اين اجتماع دارند که تحية المسجد سنت مي‌باشد.
بنابراين اگر مسلمان بر تطبيق اين سنتها کوشا باشد و هنگام رفتن براي نماز پنجگانه انجام دهد در شبانه روز مجموعاً (50) سنت عمل نموده است.

سنتهاي وارد و خارج شدن از منزل
امام نووي مي‌فرمايد: مستحب است که: «بسم الله» بگويد، و بکثرت خدا را ياد نمايد و بر مردم سلام کند.
1-    ذکر و ياد خداوند: هنگام وارد شدن به منزل، بدليل حديث پيامبر -صلى الله عليه وسلم-: «هر گاه شخصي به منزلش وارد شد پس خدا را ياد کرد هنگام وارد شدنش و وقت غذا خوردنش شيطان مي‌گويد: اينجا نه جاي ماندن است و نه غذاي شب».
2-    دعاي ورود به منزل، بدليل حديث پيامبر -صلى الله عليه وسلم-: «اللهم إنِّي أسألکَ خيرَ المولجِ وخيرَ المخرج، بِسْمِ اللهِ وَلَجْنَا، وَبِسْمِ اللهِ خَرَجْنَا، وَعَلَى رَبِّنَا تَوَكَّلْنَا...». الهی، من از تو خوبي و خير وارد شدن و بيرون رفتن مسئلت دارم. با نام خدا وارد شديم، و با نام خدا بيرون رفتيم، و بر پروردگارمان توکل نموديم.
سپس بر اهل خانه‌اش سلام کند. (رواه أبو داود).
بنابراين شخص مسلمان هميشه با توکل نمودن بر خداوند در ورود و خروجش از منزل رابطه‌ي خود را با پروردگارش تقويت مي‌نمايد.
3-    مسواک‌زدن: زيرا که پيامبر -صلى الله عليه وسلم- هنگامي که به منزل وارد مي‌شدند اول مسواک مي‌زدند. (رواه مسلم).
4-    سلام کردن: بدليل فرمايش خداوند:
﴿فَإِذَا دَخَلْتُمْ بُيُوتاً فَسَلِّمُوا عَلَى أَنْفُسِكُمْ تَحِيَّةً مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُبَارَكَةً طَيِّبَةً﴾. (النور: 61).
اگر فرض نمائيم که يک شخص مسلمان بعد از هر نماز فرض که در مسجد ادا مي‌کند به منزل وارد شود هرآينه تعداد سنتهاي که در هنگام وارد شدن به منزلش، تطبيق مي‌دهد در شبانه‌روز به 20 سنت مي‌رسد.
اما هنگام بيرون شدن از منزل بگويد: «بِسْمِ اللهِ، تَوَّكَّلْتُ عَلَى اللهِ، وَلاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ». «با نام خدا، توکل کردم بر خدا، و هيچ نيرو و قوتي نيست بجز نيرو و قوت الهي». به او گفته مي‌شود: کفايت شدي، و محفوظ شدی و هدايت شدي، و شيطان نيز از سر راهت دور شد». (رواه الترمذي وأبوداود).
شخص مسلمان در شبانه‌روز چندين بار از منزل بيرون مي‌شود، براي رفتن به نماز جماعت، براي رفتن به محل کار، براي خريد و انجام امور خانه ...، پس هرگاه که از منزل بيرون مي‌شود به اين سنتها عمل نمايد، فوايد و ثواب بسيار عظيمي را بدست مي‌آورد.
نتيجه انجام دادن اين سنت هنگام بيرون شدن از منزل:
1-    از هر امري از امور دنيا و آخرت کفايت مي‌شود.
2-    از شر هر بدي (جن و انس) محفوظ مي‌گردد.
3-    به هدايت دست مي‌يابد. و هدايت ضد گمراهي است، پس خداوند تو را در تمام کارهاي دنيوي و أخروي هدايتت مي‌کند.

سنتهاي کفش پوشيدن
پيامبر -صلى الله عليه وسلم- مي‌فرمايد: «هنگامي که يکي از شما کفش (دمپايي) پوشيد از سمت راست بپوشد، و هر گاه خواست بيرون کند از سمت چپ بيرون کند، و هر دو را با هم بپوشد يا هر دو با هم بيرون آورد». (رواه مسلم).
اين سنت چندين بار در زندگي روزمره مسلمان تکرار مي‌گردد، زيرا که براي آمد و رفت به مسجد مي‌پوشد، همچنين براي رفتن به دستشويي، براي رفتن بيرون از منزل و دستشويي، براي بيرون رفتن از منزل و محل کار .... و هر بار که با نيت بدست آوردن ثواب و عمل به اين سنت اين چنين انجام دهد پاداش بزرگي بدست آورده است.

سنتهاي لباس
از کارهاي که غالباً تکرار مي‌شود پوشيدن و بيرون آوردن لباس است، که معمولاً يا بخاطر شستن آن است و يا بخاطر خوابيدن و يا بخاطر مسئله ديگر ...
پوشيدن و بيرون آوردن لباس سنتهاي دارد:
1-    گفتن «بسم الله» در هنگام پوشيدن و بيرون آوردن
امام نووي مي‌گويد: گفتن بسم الله در همه امور مستحب است.
2-    پيامبر -صلى الله عليه وسلم- هنگامي که لباس پيراهن رداء يا عمامه مي‌پوشيد مي‌فرمودند: «اللَّهُمَّ لَكَ الحَمْدُ أَنْتَ كَسَوتَنِيهِ، أسْألك مِنْ خَيرِهِ وخَيْرِ ما صُنع لَهُ، وأعُوذُ بِكَ مِنْ شرِّه وشَرِّ ما صُنِعَ لَهُ». الهى! ستايش براى تو است، تويى كه اين لباس را به من پوشاندى، من از تو خير اين را مسئلت دارم و همچنين خير آنچه که برايش آماده شده، و پناه مي‌برم از تو از شرش و شر آنچه که برايش ساخته شده است. (رواه أبوداود والترمذي وأحمد، صححه ابن حبان).
3-    آغاز نمودن از سمت راست هنگام پوشيدن بدليل حديث پيامبر -صلى الله عليه وسلم-: «هرگاه پوشيديد از سمت راست خودتان آغاز کنيد». (رواه الترمذي وأبوداود وابن ماجه، وهو صحيح).
4-    شلوار و پيراهن خود را اول از سمت چپ بيرون بياورد سپس سمت راست.
 

سنتهاي ورود و خروج از تواليت (دستشوئي)
1-    وارد شدن با پاي چپ و بيرون شدن با پاي راست.
2-    دعاي داخل شدن: «اللهُمَّ إِنّي أعُوذُ بِكَ مِنَ الخُبُثِ والخبائِثِ». (متفق عليه).
3-    دعاي بيرون شدن: «غُفْرانَكَ».
هر انساني در شبانه‌روز چندين بار به دستشوئي مي‌رود. در هنگام رفتن و بيرون شدن اگر ما به اين سنت عمل کنيم، دو سنت در هنگام دخول و دو سنت در هنگام خروج انجام داده‌ايم.
الخُبُثِ والخبائِثِ: شياطين نر و ماده، از آنها پناه خواسته تا اينکه خداوند او را از شرشان محفوظ بدارد، زيرا که دستشوئي (حمام و تواليت) جاي سکونت آنهاست.

فايده و نتيجه انجام دادن اين سنتها هنگام وضو

شامل فرمايش پيامبر -صلى الله عليه وسلم- مي‌شود که فرمود: «کسي که وضو گرفت، گناهان وي از بدنش بيرون مي‌شود تا جايي که از زير ناخن‌هايش نيز بيرون مي‌گردد». (رواه مسلم).

و فرمود: «هر کدام از شما که وضو بگيرد، وضوي خوب و نيکو، سپس با قلب و ذهن حاضر دو رکعت نماز بخواند، بهشت برايش واجب گشته و گناهانش نيز بخشيده مي‌گردد». (رواه مسلم).

امام نووي مي‌گويد: بخاطر اينکه شخص مجاهدت نموده و وسواس شيطان را از خود دور نموده، و قلب خودش را خالي نموده، تا اين مرتبه و منزلت بدست آورده است.

مسواک

اوقات بسياري است که فرد مسلمان در شبانه روز مسواک مي‌زند.

رسول خدا -صلى الله عليه وسلم- فرمود: «اگر بر امتم دشوار نمي‌شد، هر آينه آنها را به مسواک‌زدن هنگام هر نماز امر مي‌کردم». (بخاري و مسلم).

در شبانه‌روز بيش از (20) بار فرد مسلمان مسواک مي‌زند. براي نماز پنجگانه، نمازهاي سنت رواتب، نماز ضحى، نماز وتر، هنگام واردشدن به منزل.

زيرا که رسول خدا -صلى الله عليه وسلم- هنگامي که به منزل وارد مي‌شدند مسواک مي‌زدند چنانکه حضرت عايشه رضي الله عنها بيان نموده و حديث در صحيح مسلم آمده است.

پس اي مسلمان، هر بار که وارد منزل شدي مسواک بزن، تا اينکه سنت را انجام داده باشي، و همچنين هنگام تلاوت قرآن کريم و هنگامي که بوي دهانت بد باشد، و وقت بيدار شدن از خواب، و هنگام وضو گرفتن.

زيرا که رسول الله -صلى الله عليه وسلم- فرموده است: «مسواک دهان را پاکيزه مي‌نمايد و پروردگار را خوشنود مي‌گرداند». (رواه احمد).

فايده و نتيجه تطبيق اين سنت:

آ – پروردگار از بنده‌اش خوشنود مي‌گردد.

ب – دهان را پاکيزه مي‌نمايد.

علم پزشکي ثابت کرده است که همانا چوب مسواک حاوي مواد بسياري است که براي لثه و دندان مفيد است، از آنجمله:

1-    ماده ضد ميکروب.

2-    ماده ضد عفوني‌کننده.

3-    ماده پاک‌کننده دهان.

4-    ماده خوشبوکننده دهان.